Zniszczenie Nowogrodu przez Iwana III
Iwan III zwany przez rosyjską historiografię, zwłaszcza starszą, Wielkim lub Srogim, właściwie Iwan III Wasiljewicz (
ros.
Иван III Васильевич, Iwan III Wasiljewicz) (ur.
22 stycznia
1440
w
Moskwie
, zm.
27 października
1505
tamże) -
wielki książę moskiewski
w latach
1462
-
1505
. Od
1478
pierwszy car Wszechrusi.
Syn
Wasyla II Ślepego
, zjednoczył wiele ziem ruskich wokół księstwa moskiewskiego, wysunął też pretensje terytorialne wobec ziem Litwy.
Kazimierz IV Jagiellończyk
nie udzielił pomocy obleganemu przez Moskwicinów
Nowogrodowi Wielkiemu
, w wyniku czego
14 stycznia
1478
, miasto upadło, a Moskwa ostatecznie podbiła tę republikę kupiecką. W
1480
ostatecznie uwolnił Moskwę od resztek władzy
Wielkiej Ordy
Tatarskiej, co uznaje się za umowny koniec 250-letniej niewoli mongolskiej zapoczątkowanej
klęską nad Kałką
. Iwan III zorganizował w
1482
wielki najazd
Tatarów krymskich
na ziemie litewskie, którzy spalili m.in.
Kijów
. Na polecenie Iwana III rozbudowano
Kreml
w Moskwie.
Miał trzy cele:
- Przezwyciężenie rozdrobnienia Rusi
- Walka z Litwą - odzyskanie spuścizny Rusi Kijowskiej
- Wejście w sojusz z wrogami państwa Polsko-Litewskiego
Małżeństwa i potomstwo
Był dwukrotnie żonaty, jego drugą żoną została
Zofia Paleolog
, ostatnia przedstawicielka
dynastii
panującej do
1453
roku w
Konstantynopolu
. Doprowadziło to do przyjęcia przez
Rosję
dwugłowego orła jako herbu
. Wówczas
Moskwę
zaczęto uważać za "trzeci Rzym" (po Rzymie i Konstantynopolu). Z Zofią miał m.in.:
Początkowo jego następca miał został jego wnuk, ale ostatecznie jego następcą został syn -
Wasyl III Iwanowicz
.
Zobacz też