Iwan Ignatiewicz Jakubowski Иван Игнатьевич Якубовский |
 | Marszałek Związku Radzieckiego |
Marszałek Związku Radzieckiego
|
Data i miejsce urodzenia |
7 stycznia
1912
Zajcewo,
Imperium Rosyjskie
|
Data i miejsce śmierci |
30 listopada
1976
Moskwa
,
ZSRR
|
Przebieg służby |
Lata służby |
1932
–
1976
|
Siły zbrojne |
Armia Czerwona
|
Stanowiska | d-ca Kijowskiego Okręgu Wojskowego, I z-ca ministra obrony
ZSRR
, naczelny dowódca Zjednoczonych Sił Zbrojnych Państw Stron
Układu Warszawskiego
|
Główne wojny i bitwy |
II wojna światowa
,
kampania wrześniowa
,
wojna zimowa
z
Finlandią
,
Wielka Wojna Ojczyźniana
: |
Odznaczenia |
 | Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego |  | Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego |  | Złota Gwiazda Bohatera Republiki Czechosłowackiej |
 | Order Lenina |  | Order Lenina |  | Order Lenina |  | Order Lenina |  | Order Czerwonego Sztandaru |  | Order Czerwonego Sztandaru |  | Order Czerwonego Sztandaru |  | Order Czerwonego Sztandaru |  | Order Suworowa II klasy |  | Order Suworowa II klasy |  | Order Wojny Ojczyźnianej I klasy |  | Order Czerwonej Gwiazdy |  | Order "Za Służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR" III klasy |  | Medal Za Zasługi Bojowe |  | Medal 100-lecia urodzin Lenina |  | Medal za Obronę Moskwy |  | Medal za Obronę Stalingradu |  | Medal za Zdobycie Berlina |  | Medal za Wyzwolenie Pragi |  | Medal za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945 |  | Medal 20-lecia Zwycięstwa nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945 |  | Medal 30-lecia Zwycięstwa nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945 |  | Medal "20 lat Radzieckich Sił Zbrojnych" |  | Medal "40 lat Radzieckich Sił Zbrojnych" |  | Medal "50 lat Radzieckich Sił Zbrojnych" |  | Order Karola Marksa (NRD) |  | Order Krzyża Grunwaldu I Klasy (Polska) |  | Order Klementa Gottwalda (Czechosłowacja) |
|
Iwan Ignatiewicz Jakubowski,
ros.
Иван Игнатьевич Якубовский (ur.
7 stycznia
1912
we wsi Zajcewo, zm.
30 listopada
1976
w
Moskwie
) –
radziecki
dowódca wojskowy,
Marszałek Związku Radzieckiego
(1967), I zastępca ministra obrony
ZSRR
, naczelny dowódca Zjednoczonych Sił Zbrojnych Państw Stron
Układu Warszawskiego
, dwukrotny
Bohater Związku Radzieckiego
(1944, 1944) i Bohater Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej (1970).
Życiorys
Urodził się we wsi Zajcewo w obwodzie mohylewskim (wschodnia
Białoruś
). Po ukończeniu 7 klas szkoły podstawowej pracował w cegielni a następnie rozpoczął naukę w Orszańskim Technikum Pedagogicznym w
Orszy
.
W 1932 wstąpił do Białoruskiej Szkoły Wojskowej Broni Połączonych, którą kończy z wyróżnieniem. Następnie został dowódcą
plutonu
artylerii 27. Omskiej Dywizji Piechoty
Armii Czerwonej
. W 1935 ukończył Leningradzki Kurs Doskonalenia Dowódców Wojsk Pancernych i kolejno pełnił funkcje: dowódcy
plutonu
,
baterii
,
kompanii
czołgów, szefa sztabu samodzielnego
batalionu
czołgów i wykładowcy w szkole piechoty.
W 1939u uczestniczył w
agresji na Polskę
, a następnie w
wojnie zimowej
z Finlandią. Po ataku Niemiec na ZSRR od początku uczestniczy w walkach kolejno jako dowódca batalionu czołgów, dowódca
pułku
czołgów i zastępca dowódcy
brygady
pancernej.
W okresie od marca do maja 1942 będąc w stopniu pułkownika formował a następnie został dowódcą 91 Brygady Pancernej. Brygada dowodzona przez niego weszła w skład 4 Armii Pancernej, później 24 Armii i 66 Armii Frontu Stalingradzkiego, a następnie 65 Armii Frontu Dońskiego i 21 Armii. W tym okresie brygada walczyła w
rejonie Stalingradu
. Za zasługi w tej bitwie płk Iwan Jakubowski został odznaczony
Orderem „Czerwonego Sztandaru”
.
Wiosną 1943 dowodzona przez Jakubowskiego 91 Brygada Pancerna weszła w skład 3 Armii Pancernej Gwardii i brała udział w następujących operacjach: orłowskiej, bitwie o
Dniepr
, kijowskiej, żytomiersko-berdyczowskiej. 10 stycznia 1944 za męstwo podczas forsowania
Dniepru
i wyzwolenia
Fastowa
został wyróżniony tytułem
Bohatera Związku Radzieckiego
.
W czerwcu 1944 mianowany zastępcą dowódcy 6 Korpusu Pancernego Gwardii a od stycznia 1945 zastępcą dowódcy 7 Korpusu Pancernego Gwardii, w tym czasie uczestniczył w operacjach: lwowsko-sandomierskiej, sandomiersko-śląskiej i górnośląskiej. 23 września 1944 wyróżniony po raz drugi tytułem Bohatera Związku Radzieckiego. W 1945 awansowany do stopnia generała-majora wojsk pancernych. Uczestniczył w operacji berlińskiej i praskiej.
Po zakończeniu
II wojny światowej
studiował w Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego im. K. J. Woroszyłowa, którą ukończył w 1948. Po jej ukończeniu został dowódcą Dywizji Pancernej, a następnie dowódcą wojsk pancernych i zmechanizowanych Leningradzkiego Okręgu Wojskowego, Przykarpackiego Okręgu Wojskowego a następnie dowódcą Armii Pancernej.
Od lipca 1957 do kwietnia 1960 i od sierpnia 1961 do stycznia 1962 był I zastępcą głównodowodzącego Grupy Wojsk
Armii Radzieckiej
w Niemczech, a od kwietnia 1960 do sierpnia 1961 i od stycznia 1962 głównodowodzącym tej grupy. W 1965 mianowany dowódcą Kijowskiego Okręgu Wojskowego.
W 1967 mianowany I zastępcą ministra obrony ZSRR, a w lipcu 1967 równocześnie dowódcą naczelnym Zjednoczonych Sił Zbrojnych Państw Stron
Układu Warszawskiego
, którą to funkcję pełni do śmierci. 12 kwietnia 1967 mianowany
Marszałkiem Związku Radzieckiego
.
Zmarł 30 listopada 1976 w
Moskwie
i został pochowany pod murem
Kremla
na
Placu Czerwonym
.
Awanse
Odznaczenia i wyróżnienia
Bibliografia
- B. Potyrała, H. Szczegóła – Czerwoni marszałkowie. Elita Armii Radzieckiej 1935-1991, Wyd. WSP im. Tadeusza Kotarbińskiego, Zielona Góra 1997,
- B. Potyrała, W. Szlufik – Who is who? Trzygwiazdkowi generałowie i admirałowie radzieckich sił zbrojnych z lat 1940-1991, Wyd. WSP, Częstochowa 2001,
- Słownik biograficzny marszałków Związku Radzieckiego, t. II, Koszalin 2004
- Mała Encyklopedia Wojskowa, t. III, Wyd. MON, Warszawa 1971
- Encyklopedia II wojny światowej, Wyd. MON, Warszawa 1975
- (
ros.
) W. Jegorszyn – Feldmarszałkowie i marszałkowie, Moskwa 2000
- (
ros.
) K. Zalesskij – Imperium Stalina. Biograficzny słownik encyklopedyczny, Moskwa 2000
- (
ros.
) Radziecka Encyklopedia Wojskowa, , t. VIII, Moskwa
- (
ros.
) Wielka Encyklopedia Radziecka, t. 30, s. 489, Moskwa 1969-1978
- (
ros.
) Wojskowy słownik encyklopedyczny, Moskwa 1986
-
Иван Игнатьевич Якубовский – Герои страны
(
ros.
)
-
Иван Игнатьевич Якубовский – Проект ХРОНОС
(
ros.
)