Jan I Myśliwy (
kast.
Juan el Cazador,
kat.
Joan el Descurat) (
27 grudnia
1350
–
19 maja
1396
) -
król Aragonii
w latach
1387
-
1396
.
Najstarszy syn króla
Piotra IV Ceremonialnego
i jego żony,
Eleonory Portugalskiej
. Urodził się w
Perpignanie
, w prowincji
Roussillon
, a zmarł na skutek upadku z konia w czasie polowania w lasach pod Foixà (stąd jego przydomek).
Zawarł przymierze z
Francją
i wspierał papieża z
Awinionu
,
Klemensa VII
, w czasie
schizmy zachodniej
. Zawarł także przymierze z
Kastylią
, a w
1388
roku pokój z Nawarrą. W latach
1389
-
1390
Aragończycy pokonali armię hrabiego
Armagnac
, który chciał podbić królestwo
Majorki
. Atak ten nastąpił z Empordà na
Geronę
. Najeźdźcy zostali ostatecznie pokonani w roku
1390
przez
infanta
Marcina
(brata i następcę Jana).
Podczas rządów Jana Aragonia musiała stawić czoło licznym rewoltom, np. na
Sycylii
i
Sardynii
, które to wyspy wyswobodziły się spod wpływów Aragonii. Jan pozostawił swój kraj na skraju katastrofy finansowej, spowodowanej licznymi wojnami.
Zmarł nie mając synów, tron przejął jego młodszy brat. Dzieciństwo przeżyły jedynie dwie córki Jana.
Małżeństwo i potomstwo
Po raz pierwszy Jan ożenił się z Martą d'Armagnac (
1347
-
1378
), córką hrabiego Jana I d'Armagnac. Miał z nią kilkoro dzieci:
Po raz drugi, w
1380
roku, ożenił się z Jolantą de Bar (córką Roberta I, księcia
Bar
i Marii de Valois). Para miała razem: