Król Portugalii Jan V Wielkoduszny
Jan V Wielkoduszny,
port.
Joāo V o Magnânimo (ur.
22 października
1689
, zm.
31 lipca
1750
), król
Portugalii
z dynastii
Bragança
. Objął tron po ojcu
Piotrze II
w grudniu
1706
. Jego matką była
Maria Zofia von Pfalz-Neuburg
.
W październiku
1708
poślubił swoją siostrę cioteczną –
Marię Annę
, córkę cesarza
Leopolda I
, aby wzmocnić sojusz z
Habsburgami
. Para miała razem 6 dzieci: 5 synów i córkę –
Marię Barbarę
, przyszłą królową
Hiszpanii
. W
1709
chcąc powstrzymać wyludniającą metropolię emigrację do
Brazylii
, wprowadził zakaz wyjazdów.
Portugalia była członkiem wymierzonej przeciwko
Francji
Ludwika XIV
Ligi Augsburskiej
, co pociągnęło za sobą niefortunne zaangażowanie w
wojnę o sukcesję hiszpańską
, zakończone
pokojem w Utrechcie
z Francją w
1713
, później
Hiszpanią
w
1715
. Kraj uzyskał jedynie drobne korekty granic.
W czasie jego panowania pogłębiał się upadek rodzimego przemysłu włókienniczego, spowodowany podpisanym przez jego ojca w
1703
angielsko-portugalskim
traktatem Methuena
. W państwie znacznie wzrosły wpływy Kościoła, bowiem król sprzyjał klerowi, obsadzając urzędy państwowe jego członkami. Z rosnących wpływów do skarbu (eksploatacja bogatych złóż srebra w Brazylii) finansował wiele
barokowych
budowli, m.in. klasztor w
Mafrze
, pozbawiając jednak w ten sposób państwo ogromnych sum pieniędzy.
W
1742
doznał
paraliżu
, który do śmierci uniemożliwiał mu realne sprawowanie rządów. W
1748
papież Benedykt XIV
nadał choremu królowi i jego następcom tytuł Najwierniejszego Króla. Zmarł w
1750
, przekazując tron najstarszemu synowi,
Józefowi
.
