Jan X, (ur. w Tossignano – zm. w maju
929
w
Rzymie
) –
papież
w okresie od marca
914
do marca
928
.
W
905
został wybrany na biskupa
Bolonii
, później arcybiskup
Rawenny
.
Za wstawiennictwem
Teodory Starszej
wybrany został papieżem.
W
915
po pokonaniu
Saracenów
pod Garigliano, koronował na cesarza
Berengara I
w bazylice św. Piotra. W rok później posłał
legatów
na synod biskupów wschodniofrankońskich. W 928 roku wziął pod opiekę Stolicy Apostolskiej
opactwo benedyktynów w Cluny
. Próby uwolnienia spod władzy Rzymu, doprowadziły to do nasłania złoczyńców, którzy zamordowawszy jego brata, zmusili go do rezygnacji.
Na skutek intryg
Marozji
został wtrącony do więzienia przez Gwidona z
Toskanii
. W maju 929 roku został uduszony.
