Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Janczarzy

Janczarzy

Janczar
Sułtan w otoczeniu janczarów 1683

Janczarzy, także janczarowie ( tur. Yeniçeri - dosł. nowe wojsko) – doborowe oddziały piechoty tureckiej stanowiące trzon wojsk Imperium Osmańskiego od XV do XIX wieku .

Spis treści

Historia

W 1329 roku sułtan Orhan wydał edykt o zorganizowaniu elitarnych oddziałów piechoty. Postanowił wtedy, że co piąty chłopiec chrześcijański pochwycony do niewoli w czasie wypraw wojennych, a także wzięty przymusowo z ziem podbitych przez Turków, był oddawany na wychowanie muzułmanom, którzy mieli obowiązek ukształtować w nim takie cechy, jak fanatyzm religijny, ślepe posłuszeństwo i przywiązanie do Turcji[]. Przymusowo przechodzili również na islam . Byli oni hartowani fizycznie i uczeni sztuki wojennej.

Potem w miarę rozrastania się imperium wraz z potrzebą rozbudowy armii wprowadzono specjalny podatek od wszystkich chrześcijańskich rodzin je zamieszkujących. Co 7 lat odbywała się branka, w czasie której każda rodzina miała oddać w niewolę sułtanowi jednego syna. Jedynie rodziny posiadające jednego męskiego potomka zwolnione były z tego obowiązku. Wcielano chłopców w wieku od 10 do 18 lat, którzy stawali się niewolnikami władcy.

Najlepsi wyłonieni w czasie ćwiczeń kierowani byli do gwardii przybocznej. Kwaterowali w koszarach odizolowani od społeczeństwa, poświęcając się cały czas ćwiczeniom wojskowym. Ci, którzy dożyli, w wieku 45 lat przechodzili na odpoczynek.

Począwszy od XV wieku szeregi janczarów stale rosły, pod koniec tego wieku było ich 40 tysięcy, w 1691 roku już 100 tysięcy. Cały korpus janczarów dzielił się na 196 ort, czyli wspólnot wojskowych. Orty miały wspólny kocioł i wyłącznie między siebie dzielili zdobycze wojenne.

Uzbrojeni byli w różnorodne gatunki broni, lecz zawsze posiadali krótką szablę ( jatagan ), włócznie, sztylet ( kindżał ), i początkowo łuk, zamieniony później w pistolet a od 1566 roku w muszkiet . Szturmowali przy akompaniamencie własnych orkiestr. Zgodnie z zasadami Koranu , jeżeli pierwszy atak się nie powiódł powtarzali go zawsze trzykrotnie[]. Walnie przyczynili się do zwycięstwa sułtana w bitwach pod Warną oraz w czasie oblężenia Konstantynopola .

W późniejszych wiekach, gdy zaczęło brakować chrześcijańskich brańców do oddziałów janczarskich zaczęto wcielać ludność muzułmańską tureckiego pochodzenia. Spowodowało to, że oddziały te z fanatycznych jednostek wojskowych, całkowicie oddanych władcy stały się jedną z głównych sił destabilizujących państwo. Wynosili na tron i obalali sułtanów ( Patrona Halil )

W 1826 roku sułtan Mahmud II postanowił rozwiązać korpus janczarski, który zbuntował się na wieść o edykcie władcy. Przeciwko janczarom wysłano wówczas artylerię i spahisów . Większość janczarów zginęła, pozostali przy życiu zostali publicznie straceni.

Znani janczarzy

Zobacz też

Bibliografia

  • PWN Leksykon: Wojsko, wojna, broń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001,


Inne hasła zawierające informacje o "Janczarzy":

Bitwa pod Wiedniem (1683) ...

Imperializm ...

1512 ...

Muhammad Ali (pasza) ...

Jan Hunyady ...

Władysław III Warneńczyk ...

Wieża Galata ...

Sinan ...

Upadek Konstantynopola ...

Janczarzy JanczarSułtan w otoczeniu janczarów 1683Janczarzy, także janczarowie ( tur. Yeniçeri - dosł. nowe wojsko) – doborowe oddziały ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Janczarzy":

Hasło nie występuje w innych lekcjach!





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie