Michaił Karłowicz Lewandowski - ( ros. Михаил Карлович Левандовский). (ur. 15 maja 1890 w Tbilisi , zm. 29 lipca 1937 Moskwa ) − radziecki dowódca wojskowy komandarm 2 rangi 1935.

Urodzony w rodzinie polskiego podoficera służby długoterminowej armii carskiej. Zakończył grozneńską szkołę miejską (4 klasy) i Szkołę Realną. Przed wojskiem uczył się na zecera w drukarni i pracował na poczcie w Groznym. W wojsku carskim od 1910 . Ukończył Włdimirowską Szkołę oficerską 1912 . Uczestnik I wojny światowej , nagrodzony za walki 6 orderami. Walczył jako dowódca kompanii w Prusach, , Galicji, pod Warszawą. Odznaczony 5 medalami. Dwa razy ranny, w tym raz ciężko. Po wyleczeniu ciężkiego ranienia służył w Szkole Chorążych w Tbilisi dowódca kursu i wykładowca przedmiotów ogólnowojskowych. W 1916 sztabs-kapitan. przeszedł na stronę rewolucji. W 1917 walczy z Kornilowem, dowódca dywizjonu. Walczył z wojskami Kieryńskiego-Krasnowa.

Zdemobilizowany z wojska w 1918 , wrócił do Groznego. W 1918 w partii lewych eserów. W sierpniu 1918 wcielony do Armii Czerwonej i wybrany komisarzem wojennym Terskiej Republiki Radzieckiej,później wyznaczony na dowódcę Władykawkasko-Groźnieńskiej Grupy Wojsk. W 1919 dowódca 11 Armii. w l. 1919 -1921 dowódca Specjalnej, a później 7 Dywizji Kawalerii, 33 Kubańskiej Dywizji Kawalerii, Terskiej Grupy Wojsk, w kwietniu - sierpniu 1920 11 Armii, 9 Armii (sierpień 1920 - maj 1921). W okresie lipiec - wrzesień 1921 dowódca wojsk Guberni Tambowskiej.

Po wojnie domowej pomocnik i zastępca w kilku Okręgach Wojskowych (OW). Dowódca Turkiestańskiego OW (kwiecień 1924 - listopad 1925), później Kaukaskiej Armii. W 1928 - 1929 pełnomocnik Komisarza Wojskowego Kaukaskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej., szef Zarządu Głównego Robotniczo Chłopskiej Armii Czerwonej. Od grudnia 1929 dowódca Syberyjskiego i Kaukaskiego OW, w 1937 dowódca Nadmorskiej Grupy Wojsk w Specjalnym Dalekowschodnim OW. Członek Rady Wojskowej przy Narodowym Komitecie Obrony ZSRR w l 1934 - 37.

28 lutego 1938 aresztowany. Męczony, przyznał się do udziału w antysowieckim trockistowskim spisku faszystowskim w Armii Czerwonej. 29 lipca 1938 skazany i rozstrzelany. Zrehabilitowany 28 kwietnia 1956 '

Odznaczony: Order św. Stanisława z mieczami dwukrotnie, Order Lenina , Order Czerwonego Sztandaru , Czerwonego Sztandaru Azerbejdżanu.

Bibliografia