Jelec europejski, jelec pospolity, jelec (Leuciscus leuciscus) –
ryba
z
rodziny
karpiowatych
(Cyprinidae).
Występowanie
Strumienie
,
rzeki
i
jeziora
Europy
z wyjątkiem
Półwyspu Iberyjskiego
,
Apenińskiego
,
Bałkańskiego
,
Szkocji
i północnej
Skandynawii
. Jelca można też spotkać, chociaż nielicznie, w
Bałtyku
(w
zatokach
o małym zasoleniu). Żyje stadnie.
Opis
Osiąga do 35 cm długości i 250 g masy ciała. Ciało wysmukłe, silnie bocznie spłaszczone. Pysk zwykle zaostrzony, otwór gębowy najczęściej zwrócony ku dołowi. Grzbiet barwy czarnoniebieskiej z metalicznym połyskiem, boki i spód ciała białożółtawe o słabym połysku.
Płetwy
na ogół blade, żółtawe lub lekko pomarańczowe, tylko płetwa grzbietowa i ogonowa są zwykle intensywniej zabarwione.
Odżywianie
Pożywienie jelca stanowią
owady
,
robaki
i
skorupiaki
wodne, również i owady latające opadające na powierzchnię wody.
Rozród
Jelec
trze
się w marcu i kwietniu w szybko płynących ciekach wśród roślinności. W czasie tarła samiec (
mleczak
) ma skórę i
płetwy
pokryte drobnymi brodawkami.
Znaczenie gospodarcze
Mięso jelca jest niezbyt smaczne i bardzo ościste. Wędkarze używają go jako przynęty („żywca”) przy łowieniu na wędkę większych ryb drapieżnych.
Przypisy
Bibliografia
- Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb : słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. .
- Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997. .
-
Leuciscus leuciscus.
(
ang.
) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. www.fishbase.org [dostęp 11 czerwca 2009]
Zobacz też
