Przewód pokarmowy, z zaznaczonym jelitem czczym i krętym

Jelito czcze ( łac. jejunum) – jedna z trzech części jelita cienkiego , leżąca pomiędzy dwunastnicą a jelitem krętym . W nim odbywa się wchłanianie pokarmu. U ludzi dorosłych osiąga długość od 2-8 m.

W błonie śluzowej jelita cienkiego występują liczne gruczoły , wydzielające sok jelitowy lub zasadowy śluz (około 2 litrów na dobę) – wartość pH utrzymuje się na poziomie 7-8, czyli jest neutralna lub lekko zasadowa. Błona śluzowa ma również mnóstwo malutkich, unerwionych wypustek, do których dochodzą bardzo cienkie naczynia krwionośne i limfatyczne . Każda wypustka, kosmek ma na sobie tzw. krypty, czyli lekkie wgłębienia na powierzchni, zaś komórki wyściełające wnętrze jelita posiadają mikrokosmki – dlatego powierzchnia jelita stanowi największą powierzchnię kontaktu ze środowiskiem zewnętrznym (nawet do 400m^2[]). Wchłania mleczko pokarmowe i za pomocą krwi odbiera pożywienie. Tutaj odbywa się zasadnicza część trawienia .

Jelito czcze zwłok jest zazwyczaj puste – stąd nazwa.