|
Jerzy Buzek
Jerzy Karol Buzek - (ur. 3 lipca 1940 w Śmiłowicach na Zaolziu) – polski polityk, profesor nauk technicznych, poseł na Sejm III kadencji oraz premier rządu RP w latach 1997–2001, od 2004 poseł do Parlamentu Europejskiego VI i VII kadencji, a od 14 lipca 2009 jego przewodniczący.
Rodzina i pochodzenie
Wywodzi się z ewangelickiej rodziny ze Śląska Cieszyńskiego. Bratem jego dziadka był Józef Buzek (zm. 1936), senator II RP i twórca Głównego Urzędu Statystycznego. Ojciec Jerzego Buzka, Paweł (zm. 1953), z zawodu był inżynierem. Matka, Bronisława z domu Szczuka (zm. 2003), była córką Jana Szczuki, nauczyciela i organisty ze Śmiłowic. Po zakończeniu wojny rodzina Buzków z dwójką dzieci (Heleną i Jerzym) zamieszkała w Chorzowie.
Jerzy Buzek należy do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Jest mężem Ludgardy Buzek (profesor inżynierii chemicznej) i ojcem aktorki Agaty Buzek.
Wykształcenie i działalność naukowa
Uczył się w Szkole Podstawowej nr 24 w Chorzowie, a po jej ukończeniu – w latach 1953–1957 – w I Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego.
Ukończył studia na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym Politechniki Śląskiej w 1963 ze specjalizacją inżynieria chemiczna. W 1969 obronił doktorat, habilitował się w 1979. W 1997 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk technicznych.
W 1963 podjął pracę w Instytucie Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk w Gliwicach. Na początku lat 70. przebywał na stażu na Uniwersytecie Cambridge. W 1974 został nauczycielem akademickim na Politechnice Śląskiej, a w 1994 wykładowcą na Politechnice Opolskiej. Przez trzynaście lat w PAN kierował zespołem eksperckim ds. ochrony powietrza.
Po przegranych wyborach parlamentarnych w 2001 został wykładowcą i prorektorem ds. nauki Akademii Polonijnej w Częstochowie. Był także członkiem i sekretarzem naukowym Komitetu Naukowego Inżynierii Chemicznej i Procesowej Polskiej Akademii Nauk w Gliwicach.
Działalność społeczna i polityczna
Działalność opozycyjna i związkowa
W 1980 wstąpił do "Solidarności", został przewodniczącym komisji zakładowej w swoim miejscu pracy. Współtworzył Komisję Porozumiewawczą Nauki przy NSZZ "S". W 1981 pełnił funkcję przewodniczącego I Krajowego Zjazdu Delegatów w Gdańsku. Po wprowadzeniu stanu wojennego działał w podziemiu, przewodniczył niejawnej Regionalnej Komisji Konsultacyjnej, na bazie której powstały struktury nielegalnej "Solidarności" śląsko-dąbrowskiej. Od 1983 do 1987 był sekretarzem Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej.
Działalność związkową kontynuował po 1989, wchodził w skład władz regionalnych i krajowych związku, był także przewodniczącym IV, V i VI krajowego zjazdu.
Premier
Został członkiem zespołu ekspertów AWS i współautorem gospodarczego programu AWS. W wyborach w otrzymał 1488 głosów w okręgu Gliwice, mandat posła na Sejm zdobył z listy krajowej AWS. Po objęciu funkcji premiera zawiesił członkostwo w NSZZ "Solidarność". W 1998 został przewodniczącym Ruchu Społecznego AWS, a w 2000 stanął na czele całej AWS.
W latach 1997–2001 pełnił funkcję premiera rządu koalicji AWS-UW, potem mniejszościowego rządu AWS. Kierowany przez niego rząd wprowadził tzw. cztery reformy (emerytalną, zdrowia, administracji i oświaty). Był drugim w dziejach Polski ewangelikiem na stanowisku premiera rządu, po Felicjanie Sławoju Składkowskim, a także jedynym premierem w III RP rządzącym przez pełną czteroletnią kadencję parlamentu.
Po przegranych wyborach w 2001 zrzekł się stanowiska szefa Ruchu Społecznego, ustępując na rzecz Mieczysława Janowskiego.
Eurodeputowany
13 czerwca 2004 został wybrany na posła do Parlamentu Europejskiego z listy Platformy Obywatelskiej. Uzyskał w wyborach 173 389 głosów (to jest 22,14% wszystkich głosów oddanych w okręgu katowickim i najlepszy wynik w całym kraju).
W Parlamencie Europejskim przystąpił do największej frakcji politycznej, Europejskiej Partii Ludowej – Europejskich Demokratów (EPP-ED). W VI kadencji został członkiem Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz Ochrony Środowiska, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności. Pracował w Stałej Delegacji Parlamentu Europejskiego UE-Ukraina oraz w Delegacji do spraw stosunków z państwami Azji Południowo-Wschodniej i Stowarzyszeniem Państw Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN).
W 2009 z ramienia Platformy Obywatelskiej po raz drugi został eurodeputowanym z okręgu katowickiego, uzyskując najwyższe poparcie w skali kraju. Głosowało na niego 393 117 osób (ponad 42% wszystkich głosów oddanych w tym okręgu).
14 lipca 2009 został wybrany przewodniczącym Parlamentu Europejskiego. Za jego kandydaturą głosowało 555 z 713 biorących udział w wyborze eurodeputowanych.
Odznaczenia i wyróżnienia
Posiada tytuł doctora honoris causa uniwersytetów w Seulu i Dortmundzie, Isparcie, Politechniki Opolskiej, a od 2007 także Politechniki Śląskiej.
W 1998 został laureatem Nagrody im. Grzegorza Palki. W tym samym otrzymał tytuł "Europejczyka Roku" przyznawany przez Forum Izb Gospodarczych Unii Europejskiej oraz "Człowieka Roku" według tygodnika "Wprost". Uhonorowany tytułem honorowego obywatela miasta Piekary Śląskie. W 2006 został wybrany "Eurodeputowanym roku" w kategorii badania naukowe i technologie. Nagrodę otrzymał od miesięcznika "The Parliament Magazine".
Inne hasła zawierające informacje o "Jerzy Buzek":
Nadciśnienie tętnicze
...
1484
...
1499
...
Pogrom w Kownie
...
1398
...
1749
...
1884
...
1679
...
Stanisław Konarski
...
1986
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Jerzy Buzek":
219 Kultura, nauka i oświata w okresie II wojny światowej (plansza 3)
...
222 Historiografia po II wojnie światowej (plansza 16)
...
218a Sprawa polska podczas II wojny światowej (plansza 16)
...
|
