Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Maksymilian Piotrowski

Maksymilian Piotrowski

Maksymilian Antoni Piotrowski
Imiona i nazwiskoMaksymilian Antoni Piotrowski
Data i miejsce urodzenia 8 czerwca 1813
Bydgoszcz , Księstwo Warszawskie
Data i miejsce śmierci 29 listopada 1875
Królewiec , Cesarstwo Niemieckie
Narodowośćpolska
Dziedzina sztukiMalarstwo
Obraz Piotrowskiego Śmierć Wandy.
Ilustracja z książki Dzieje Polski z 1909 roku zatytułowana:
Wanda, córka Krakusa, rzuca się w nurty Wisły.
"Portret damy w białej sukni" ( 1858 ) w zbiorach Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy
"Scena balkonowa" ( 1839 ) - portret rodzeństwa artysty"

Maksymilian Antoni Piotrowski (ur. 8 czerwca 1813 w Bydgoszczy , zm. 29 listopada 1875 w Królewcu ) - polski malarz .

Spis treści

Życiorys

Tablica pamiątkowa na fasadzie domu rodzinnego przy ul. Długiej 22 w Bydgoszczy

Urodził się w 1813 roku w Bydgoszczy jako syn piekarza z ul. Długiej . Był synem ojca Andrzeja i matki Teresy z Baranowskich. Młodość przeżył w rodzinnym mieście, pod zaborem pruskim [1].

Studiował w Berlinie i Rzymie . Jednym z nauczycieli artysty był Wilhelm von Schadow , członek grupy Nazareńczyków , która pseudoklasycyzmowi przeciwstawiała program wiążący treści romantyczne z nawrotem do form włoskiego Quatrocento[1]. W 1839 r. po ukończeniu Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie otrzymał nagrodę pierwszej klasy.

Mimo oddziaływania nań sztuki niemieckiej, Maksymilian Piotrowski nie zatracił swej polskości. W 1848 r. został aresztowany za udział w manifestacji wolnościowej „ Wiosny Ludów ” w Berlinie . Jego dzieła malarskie z tego okresu noszą tytuły: „Rewolucjonista”, „Na barykadach”, „Wiosna Ludów 1848 roku”.

Na swym autoportrecie podpisywał się „M.A. Piotrowski z Bydgoszczy”, stosując polską nazwę tego miasta. Namalował również obraz pt. „Śmierć Wandy", który w polskiej opinii publicznej otrzymał powszechnie tytuł „Śmierć Wandy, co nie chciała Niemca". Dzieło to przyczyniło się do jego popularności w Polsce.

Mimo, że mieszkał i pracował w Królewcu , nie zerwał związków z rodzinnym regionem. Namalował m.in. obraz „Chłopcy przy zabawie na tle ruin bydgoskiego zamku”, na którym przedstawił siebie i swoich braci, a także obrazy sakralne do bydgoskich kościołów .

Maksymilian Antoni Piotrowski zmarł w 1875 r. w Królewcu . Jego ciało sprowadzono do Bydgoszczy i pochowano na cmentarzu Starofarnym . Został także patronem jednej z bydgoskich ulic.

Działalność

Maksymilian Piotrowski był profesorem malarstwa w Królewcu . W Berlinie miał na niego wpływ sentymentalizm historyczny szkoły düsseldorfskiej. Obrazy Piotrowskiego są dobrze rysowane, poprawne i bardzo przez współczesnych były cenione, czego dowodzi choćby mianowanie go profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Królewcu, gdzie pozostał do śmierci. Dla tamtejszej auli uniwersyteckiej artysta wykonał sławną polichromię , wyobrażającą alegorię filozofii, historii, matematyki[1].

Malował obrazy historyczne , sceny rodzajowe i religijne oraz portrety . Posługiwał się techniką olejną, pastelową i akwarelą[1]. Namalował szkic olejny ( Głowa Żyda z Salonik ), sceny rodzajowe ( Flisacy na Niemnie ), portrety, obrazy i kompozycje historyczne ( Śmierć Wandy w Muzeum Narodowym w Krakowie), " Ludwik XV i pani Pompadour ". O zdolnościach portretowych Piotrowskiego dobrze świadczy autoportret artysty.

Liczne dzieła Piotrowskiego znajdują się zagranicą, z polskich wymienić należy: „Rozłączenie Marii Antoniny z młodym Delfinem w więzieniu w Temple” w Galerii Mielżyńskich w Poznaniu . Największą kolekcję prac malarza (kilkadziesiąt) posiada Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy .

Według prof. Tadeusza Dobrowolskiego , dyrektora Muzeum Narodowego w Krakowie : „w latach 1850 - 1875 Maksymilian Piotrowski należał do najpopularniejszych malarzy polskich i choć był profesorem niemieckiej akademii - czuł po polsku i po motywy malarskie zwracał się najczęściej do swego rodzinnego kraju"[1]. .

Zbiory

Badania nad postacią Piotrowskiego zapoczątkował w okresie międzywojennym archiwariusz bydgoski, Zygmunt Malewski[2]. Dopiero po drugiej wojnie światowej , ukazała się o Piotrowskim dość obszerna literatura.

W 1925 roku, w 50. rocznicę śmierci, urządzono w Bydgoszczy wystawę prac zapomnianego prawie zupełnie artysty. W salach Muzeum Miejskiego prezentowano wówczas 92 prace malarza[1]. w okresie międzywojennym muzeum bydgoskie prowadziło akcję kolekcjonowania prac Piotrowskiego. Do 1939 r. zgromadzono przeszło 100 obrazów olejnych, akwarelowych, temperowych i rysunków pochodzących z darów i zakupów[2].

Radca dr Adam Logi z Poznania w 1927 r. podarował portret prof. Wilhelma Schadowa, scenę balkonową, portret rodzeństwa i portret matki artysty (malowane w 1848 ). Z kolei ks. prałat Tadeusz Malczewski przekazał obraz olejny „Św. Salomea", malowany w 1837 r. dla kościoła farnego w Bydgoszczy , zaś w 1936 Pelagia Thierlingowa ofiarowała „Autoportret z paletą" malowany w 1849 r. W 1928 r. Muzeum zakupiło kilka obrazów olejnych, takich jak: portret siostry artysty, spoczynek i rewolucjonista - studium, a w 1934 r. portret kobiecy w białej sukni[2].

Niestety, wiele dzieł Piotrowskiego zostało zniszczonych w ostatnich dniach okupacji hitlerowskiej . Muzeum straciło 113 prac, w tym 33 obrazy olejne, 3 akwarele, 1 temprę, 3 tusze oraz 73 szkice i rysunki, zaś uratowano jedynie 10 obrazów Piotrowskiego[2]. Po II wojnie światowej Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy otrzymało od Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk w stały depozyt 50 prac bydgoskiego malarza. W 2000 r., nie licząc depozytu, kolekcja Piotrowskiego zawiera 21 prac malarskich oraz 13 rysunków i szkiców[2].

Uhonorowanie artysty

W okresie międzywojennym archiwariusz Zygmunt Malewski ustalił przy pomocy ks. Heimanna, proboszcza kościoła pojezuickiego , że Piotrowski urodził się w domu przy ulicy Długiej 22. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy ufundowało renowację nagrobku malarza oraz tablicę pamiątkową na rodzinnej kamienicy malarza[2]. W grudniu 1925 r. odbyły się w Bydgoszczy uroczystości związane z 50. rocznicą śmierci Piotrowskiego. Wygłoszono odczyty: „Epoka M. A. Piotrowskiego w malarstwie polskim" oraz „M. A. Piotrowski zapomniany malarz z Bydgoszczy", a także otwarto wystawę jego dzieł, których nie widziano dotąd nigdzie ani za życia ani też po jego śmierci. W 1926 r. wystawa była prezentowana również w Toruniu , gdzie cieszyła się dużym zainteresowaniem zwiedzających[2].

W 1945 r. w 70. rocznicę śmierci, odtworzono z inicjatywy Zarządu Towarzystwa Miłośników Miasta Bydgoszczy tablicę pamiątkową w ścianie jego rodzinnego domu przy ulicy Długiej [1].

Wystawę dzieł artysty prezentowało wielokrotnie Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy , m.in. w latach: 1948 , 1963 , 1970 - 1972 , 1995 [2]. Kolejne uroczystości związane z otwarciem wystawy jego prac odbyły się w 2000 r. z okazji 125. rocznicy śmierci artysty[2].

Przypisy

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Turwid Marian: Maksymilian Antoni Piotrowski. [w.] Kronika Bydgoska VI (1974-1975). Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 1982. ISSN 0454-5451
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Perlińska Anna: Maksymilian Antoni Piotrowski. [w.] Kalendarz Bydgoski 2000

Bibliografia

  • Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924-1927)
  • Perlińska Anna: Maksymilian Antoni Piotrowski. [w.] Kalendarz Bydgoski 2000
  • Sławomir Augusiewicz, Janusz Jasiński , Tadeusz Oracki , Wybitni Polacy w Królewcu. XV-XX wiek, Olsztyn, Littera, 2005,
  • Turwid Marian: Maksymilian Antoni Piotrowski. [w.] Kronika Bydgoska VI (1974-1975). Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 1982. ISSN 0454-5451
  • Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)
  • Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962-1969)


Inne hasła zawierające informacje o "Maksymilian Piotrowski":

1484 ...

1499 ...

XVI wiek ...

Dwudziestolecie międzywojenne na świecie ...

1749 ...

1679 ...

1511 ...

1777 ...

1852 ...

1806 ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Maksymilian Piotrowski":

115b Polityka ostatnich Jagiellonów. Pierwsze bezkrólewia. (plansza 10) ...

227 Polska walcząca (plansza 9) ...

045 Unie Polski w XIV i XV w. (plansza 15) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie