Siedem Rilskich Jezior w masywie Riła ( Bułgaria ) to typowy przykład jezior polodowcowych

Jezioro polodowcowe - rodzaj jeziora powstałego w zagłębieniu terenu utworzonym wskutek działalności lodowca lub lądolodu , charakterystyczny dla obszarów młodoglacjalnych . Woda tych jezior nie jest roztopową wodą lodowcową, bo ta dawno uległa wymianie, a nawet w pewnych przypadkach w jeziorze nigdy nie było wód roztopowych. W niektórych miejscach pojawiły się stale podmokłe obszary bagien i torfowisk .

Znaczna część jezior polodowcowych pochodzi z roztopienia rozległych płatów martwego lodu, które przez dłuższy czas utrzymywały się jeszcze przed czołem cofającego się lodowca. Bryły martwego lodu otoczone były wówczas dookoła materiałem morenowym lub żwirami i piaskami osadzonymi przez wody roztopowe. Na skutek tego, wokół jezior i torfiastych obniżeń po dawnych jeziorach spotkać można często strome krawędzie, które odpowiadają dawnemu stykowi martwego lodu z otaczającymi go utworami (tzw. krawędzie wytopiskowe)^[1].

Formy brzegów jezior niejednokrotnie są podobne do niektórych form wybrzeża morskiego: spotyka się tu falezy , niekiedy wały nadbrzeżne, a przy ujściach rzek – delty . W miarę upływu czasu wszystkie jeziora wypełniają się piaskiem i mułem nanoszonym przez spływające do nich wody, zarastają od brzegów roślinnością, a wreszcie nikną i przeobrażają się w torfowiska ^[1].

Jeziora polodowcowe występują w Polsce na obszarze objętym przez najmłodsze zlodowacenie północnopolskie . W strefach pagórkowatych czołowo-morenowych są one tak liczne, że całe regiony przybrały stąd nazwę pojezierzy .

Rodzaje

Wśród jezior polodowcowych wyróżnia się m.in.:

• jeziora eworsyjne ;
• jeziora karowe (cyrkowe);
• jeziora morenowe ;
• jeziora rynnowe ;
• jeziora wytopiskowe ;
• jeziora zastoiskowe ;
• oczka polodowcowe (oczko wytopiskowe).

Przypisy