Joachim Gnilka (ur. 8 grudnia 1928 w Głubczycach ) - niemiecki teolog katolicki, egzegeta oraz biblista .

W latach 1947 - 1953 studiował teologię , filozofię i filologie wschodnie na Katolickim Uniwersytecie Eichstätt - Ingolstadt , na Uniwersytecie w Würzburgu oraz na Uniwersytecie w Rzymie . W latach 1953 - 1956 służył jako kapelan w Würzburgu . W 1955 otrzymał tytuł doktora filozofii w Würzburgu za rozprawę pt.: "Ist 1 Kor 3,10-15 ein Schriftzeugnis für das Fegefeuer? Eine exegetisch-historische Untersuchung" będącą rozważaniem na temat czyśćca w kontekście 1 Listu do Koryntian .

Również w Würzburgu otrzymał w roku 1959 habilitację . W roku 1958 pracował jako asystent naukowy, a w latach 1959 - 1962 jako wykładowca na tym samym uniwersytecie. Następnie od roku 1962 przez 13 lat był profesorem zwyczajnym w Münsterze ( Westfalia ), a w latach 1975 - 1997 wykładał egzegezę nowotestamentalną i hermeneutykę biblijną na uczelni w Monachium .

W latach 1973 - 1988 był członkiem Papieskiej Komisji Biblijnej , a 1984 - 1994 członkiem Międzynarodowej Komisji Biblijnej. W 1992 r. Jan Paweł II udzielił mu honorowego tytułu papieskiego. Odszedł na emeryturę w roku 1997 .