Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Jan Sebastian Bach

Jan Sebastian Bach - (ur. 21 marca 1685 r. w Eisenach, zm. 28 lipca 1750 r. w Lipsku) – kompozytor niemiecki epoki baroku.

Twórczość

Jan Sebastian Bach jest autorem ponad 1000 znanych utworów, skatalogowanych w XX wieku przez Wolfganga Schmiedera (katalog Bach Werke Verzeichnis, w skrócie BWV). Wiele kompozycji zaginęło, w tym co najmniej kilkadziesiąt kantat (zachowane roczniki są niekompletne), prawdopodobnie także dwie pasje (z czterech opartych na ewangeliach Nowego Testamentu zachowały się dwie).

Współcześni bacholodzy wyróżniają cztery podstawowe źródła inspiracji kompozytora. Są to: śpiew Kościoła protestanckiego (luterańskiego), czyli chorał – źródło niewątpliwie najważniejsze; szkoły organowe niemieckie XVII wieku, zwłaszcza szkoła północna; francuska muzyka klawiszowa XVII wieku (organiści, d’Anglebert i inni), później – muzyka klawesynowa François Couperina; włoska muzyka instrumentalna (concerto grosso) zespołowa i wokalno-instrumentalna (opera, kantata, aria).

Bach uczył się gry na organach w młodości, w późniejszych latach osiągając poziom wirtuozowski. Niektórzy badacze podkreślają znaczenie przywiązania kompozytora do tego instrumentu dla całej twórczości: Brzmienie organowe znamionuje całą muzykę Bacha i nadaje jej właściwy charakter. Nawet kompozycje wokalne i kompozycje skrzypcowe, tak odległe od barw organowego dźwięku, mają u Bacha charakter organowy. Sięgał po wszystkie współczesne sobie gatunki muzyczne, poza operą. Pisał utwory na organy i klawesyn, muzykę chóralną oraz fugi, tworzył utwory kameralne i pieśni. Był mistrzem w komponowaniu muzyki polifonicznej – doprowadził do doskonałości barokową formę fugi (Das Wohltemperierte Klavier, Kunst der Fuge). W sposób mistrzowski posługiwał się kontrapunktem.

Na święta kościelne, takie jak Boże Narodzenie, Wielki Piątek czy Wielkanoc, Bach tworzył dzieła szczególnie uroczyste i doniosłe: oratoria i pasje. Znajdziemy wśród nich najgenialniejsze dzieła europejskiego baroku: Magnificat D-dur (BWV 243) na Boże Narodzenie, Oratorium Wielkanocne (1732-1735) i Bożonarodzeniowe (1734-1735), a zwłaszcza Pasję według św. Mateusza (BWV 244) przeznaczoną na Wielki Piątek. Sam kompozytor uważał Pasję Mateuszową za jedno z najważniejszych swych dokonań, jednak historia doceniła właściwie to potężne dzieło wiele lat po śmierci twórcy. Drugą z pasji Bacha, co do autorstwa których nie ma wątpliwości, jest Pasja według św. Jana (BWV 245) (1724). Osobne miejsce z racji rozmiarów, bogactwa muzycznego i znaczenia w historii muzyki zajmuje Msza h-moll zwana Wielką (1733). Do utworów sakralnych należy też ogromny zbiór kantat kościelnych. Jest ich 200, choć wiadomo że było znacznie więcej – pozostałe zaginęły. Kompozycyjną podstawą kantat był dla Bacha chorał luterański.

Na dorobek orkiestrowy składa się: 6 koncertów brandenburskich (1721), 4 suity na orkiestrę, koncerty na instrumenty klawiszowe i koncerty skrzypcowe. Wśród najbardziej znanych dzieł na instrumenty klawiszowe jest zbiór 48 preludiów i fug zatytułowany Das Wohltemperierte Klavier (1722-1744). Niektóre z jego dzieł, głównie powstałych w okresie lipskim, miały charakter introspekcyjny i abstrakcyjny. Do arcydzieł należą tu m.in. Klavier-Übung, składające się z czterech części: Sześciu partit na instrument klawiszowy, Koncertu włoskiego (BWV 971), Uwertury francuskiej i Wariacji Goldbergowskich (BWV 988). Dwa dzieła stworzone pod koniec życia kompozytora, a ogłoszone już po jego śmierci, objaśniają reguły polifonicznej sztuki Bacha i demonstrują jej możliwości. Są to Musikalisches Opfer (1747) i Kunst der Fuge (Sztuka fugi, 1750).

Styl muzyczny kompozytora pod koniec jego życia uważany był za anachroniczny, a dzieła uważane za mało wartościowe. Po śmierci Bach został zapomniany, jego nazwisko przyćmiła kariera syna, Carla Philippa Emanuela. "Odkryty" został Jan Sebastian ponownie przez Feliksa Mendelssohna-Bartholdy`ego, który w 1829 r. zaprezentował wykonanie Pasji według Św. Mateusza w Berlinie.


Inne hasła zawierające informacje o "Jan Sebastian Bach":

Podróżnik ...

II wiek ...

Oddychanie komórkowe ...

Odense ...

Sztuka ...

Brno ...

1484 ...

Huldrych Zwingli ...

Ratusz w Kownie ...

Romas Kalanta ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Jan Sebastian Bach":

Rozwinięcia dziesiętne (plansza 1) ...

219 Kultura, nauka i oświata w okresie II wojny światowej (plansza 3) ...

233 Życie religijne w XX wieku (plansza 11) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie