Johannes Diderik van der Waals (ur.
23 listopada
1837
, zm.
8 marca
1923
) –
fizyk
holenderski, laureat
nagrody Nobla w dziedzinie fizyki
w roku
1910
za badania
równania stanu gazów
i cieczy rzeczywistych.
Profesor uniwersytetu w
Amsterdamie
.
Van der Waals urodził się w
Leyden
w
Holandii
. Jego rodzicami byli Jacobus van der Waals i Elisabeth van den Burg.
Van der Waals najpierw został nauczycielem, a później pozwolono mu rozpocząć studia, mimo iż nie znał języków klasycznych. Studiował w latach
1862
-
1865
i ukończył matematykę i fizykę.
W
1866
został dyrektorem szkoły średniej w
Hadze
. W
1873
roku uzyskał tytuł doktora.
W
1910
otrzymał
nagrodę Nobla
z fizyki za badanie zagadnienia równania stanu gazów i cieczy rzeczywistych. Zajmował się badaniami teoretycznymi w dziedzinie termodynamiki, dał podstawy teorii kinetycznej cieczy, uwzględniając przy tym oddziaływania międzycząsteczkowe (tzw.
siły van der Waalsa
).
Zmarł w
Amsterdamie
.
Zobacz też