Gérard Edmond Jacques Longuet (ur.
24 lutego
1946
w
Neuilly-sur-Seine
) –
francuski
polityk, były eurodeputowany i minister, senator.
Życiorys
Absolwent
Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu
i
École nationale d'administration
. W drugiej połowie lat 60. działał w radykalnie antykomunistycznej i paramilitarnej organizacji Occident (razem m.in. z
Alainem Madelinem
)[1].
Pracę w administracji rozpoczął w
prefekturach
departamentów
Eure
i
Somma
. W latach 70. przez rok był sekretarzem stanu w kancelarii premiera
Raymonda Barre
. Przystąpił do centrowej i federacyjnej
Unii na rzecz Demokracji Francuskiej
, a w jej ramach w Partii Republikańskiej. W latach 1982–1986 był skarbnikiem, następnie do 1990 sekretarzem generalnym republikanów. Od 1990 do 1995 pełnił funkcję przewodniczącego tego ugrupowania. W okresie 1990–1998 był też wiceprzewodniczącym całej UDF.
Od 1978 do 1981 po raz pierwszy zasiadał w
Zgromadzeniu Narodowym
. Później był wybierany do niższej izby parlamentu także w 1986, 1988 i 1993. Sprawował mandat radnego departamentu
Moza
(1979–1983, 1998–2001), a także wiceprzewodniczącego rady generalnej (1982–1986). Od 1984 do 1986 pełnił funkcję deputowanego do
Parlamentu Europejskiego
[2].
W drugim rządzie
Jacques'a Chiraca
był sekretarzem stanu, a następnie ministrem delegowanym ds. turystyki. W 1992 objął stanowisko przewodniczącego regionu
Lotaryngia
, które zajmował przez dwanaście lat. Od 1993 do 1994 był ministrem przemysłu, handlu zagranicznego, poczty i telekomunikacji w gabinecie
Édouarda Balladura
. W 1997 znalazł się wśród założycieli powstałej na bazie republikanów
Demokracji Liberalnej
, która rok później opuściła UDF. W 2001 został wybrany w skład
Senatu
(na dziewięcioletnią kadencję). W 2002 przystąpił wraz z DL do
Unii na rzecz Ruchu Ludowego
.
Przypisy
Źródła