Kalenica – najwyższa część
dachu
utworzona na przecięciu
połaci dachowych
. Jest to tzw. kalenica główna, w odróżnieniu od linii przecięcia skośnych krawędzi połaci, które tworzą tzw. kalenice narożne.
Nazwa staropolska, pochodzi od czynności "skalania" czyli łączenia słomy maczanej w rozrobionej glinie i układanej na grzbiecie dachu w celu uzyskania większej szczelności
strzechy
.
Źródła
Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 66. .
Zobacz też
Inne hasła zawierające informacje o "Kalenica (architektura)":
