Kaon ( mezon K) - najlżejsza cząstka o niezerowej dziwności , mezon K jest bozonem o spinie 0.

Występują cztery rodzaje kaonów, izodublet zawierający kwark dziwny s:

oraz izodublet zawierający kwark anty-dziwny

Kaony neutralne

Mieszanie K⁰ i

Z punktu widzenia oddziaływań silnych, zachowujących dziwność K⁰ oraz są innymi cząstkami.

Mezon K⁰ występuje w dwóch odmianach: długożyjącej, oznaczanej jako K⁰_L i krótkożyjącej K⁰_S, które można zapisać jako następujące kombinacje liniowe :

Rozpady

K⁰_S rozpada się prawie wyłącznie na pary pionów :

• - 68,6%
• - 31,4%

Główne kanały rozpadu K⁰_L:

• - 21,6%
• - 12,4%
• - 13,5%
• - 13,5%
• - 19,3%
• - 19,3%

Regeneracja kaonów K⁰_S

Złamanie symetrii CP

Rozpady tych dwóch cząstek łamią symetrię CP (zamiana cząstka-antycząstka + inwersja przestrzenna).

Kaony naładowane

m=493,677 ± 0,013 MeV

τ = (1,234 ± 0,0024) 10^-8 s

Rozpady

Główne kanały rozpadu K⁺:

• - 63,5%
• - 13,5%

Rozpady K^- są analogiczne.

Zagadka τ-θ

Początkowo były znane dwa dziwne dodatnio naładowane mezony, różniące sie sposobem rozpadu:

1. θ⁺ → pi⁺ + pi⁰

1. τ⁺ → pi⁺ + pi⁺ + pi⁻

Stany końcowe tych reakcji miały różną parzystość . Ponieważ wczesniej przyjmowano, że parzystość jest zawsze zachowana, mezony τ i θ musiałyby być różnymi cząstkami. Precyzyjne pomiary masy i czasu życia nie pokazały jednak żadnej różnicy między nimi, wydawały się identyczne. Rozwiązaniem tej zagadki okazało się złamanie parzystości w oddziaływaniach słabych . Oba mezony oddziałują słabo, więc ta reakcja nie musi wbrew początkowym oczekiwaniom zachowywać parzystości. Oba rozpady mogą więc rozpoczynać się od tej samej cząstki, którą w rezultacie nazwano K⁺.