Karl Philipp Schwarzenberg

Pomnik księcia w Wiedniu

Karl Philipp Schwarzenberg (ur. 18 kwietnia 1771 w Wiedniu , zm. 15 października 1820 w Lipsku ) – książę, austriacki feldmarszałek, dyplomata.

Do wojska wstąpił w 1787 , w 1788 walczył w wojnie z Turcją wraz z Poniatowskim (który uratował mu życie w bitwie pod Šabaczem ). Brał udział w wojnie Pierwszej Koalicji przeciwko rewolucyjnej Francji ( 1792 - 1797 ), w 1796 został generałem majorem. W wojnie Drugiej Koalicji odznaczył się w 1800 pod Hohenlinden, gdzie osłaniał wycofujące się wojska austriackie. Był jednym z niewielu, którym udało się zbiec wraz z oddziałami po przegranej przez Austriaków bitwie pod Ulm w 1805 .

W 1808 był ambasadorem w Rosji , przekonał cara Aleksandra I aby opóźnił rosyjskie poparcie dla Francji w 1809 . Gdy Austria wywołała wojnę Francji był w 1809 współautorem początkowych sukcesów, potem walczył w przegranej bitwie pod Wagram . Po zawarciu pokoju w 1810 został ambasadorem w Paryżu , negocjował małżeństwo Napoleona z córką cesarza austriackiego Franciszka I - Marią Ludwiką . Wysoko ceniony przez Napoleona , uczestniczył na jego żądanie w wyprawie na Moskwę w 1812 jako dowódca austriackiego korpusu posiłkowego, który jednak w czasie działań wojennych pozostał bierny, a nawet umożliwił współdziałanie Rosji z Prusami . Był przywódcą frakcji domagającej się wznowienia przez Austrię wojny przeciwko Francji; po przyłączeniu się Austrii do koalicji antynapoleońskiej w 1813 jako naczelny dowódca zjednoczonych sił odniósł zwycięstwo w wielkiej "bitwie narodów" pod Lipskiem , która była drugim (po Moskwie ) upadkiem Napoleona (w niej to poległ książę Józef Poniatowski ). Następnie przewodził operacjom sojuszników we Francji i brał udział w okupacji Paryża w 1814 . Uczestniczył w rokowaniach kongresu wiedeńskiego w 1815 . Przeżył w 1817 wylew krwi do mózgu.