Koronacja Filipa III

Filip III Śmiały (ur. 1245 , zm. 5 października 1285 ), król Francji 1270 – 1285 z dynastii Kapetyngów .

Urodził się w Poissy jako syn króla Ludwika IX i Małgorzaty , córki Rajmunda Berengara V, hrabiego Prowansji . Towarzyszył swojemu ojcu w krucjacie do Tunezji w 1270 . Jego ojciec zmarł w Tunisie i tam Filip został ogłoszony królem w wieku 25 lat. Przydomek Śmiały nadano mu dzięki jego nieustraszoności w czasie bitwy i sposobie jazdy na koniu - nie bazując na jego charakterze. Filip podporządkowywał się autorytetom, najpierw Pierre de la Broce, potem wujowi Karolowi I Andegaweńskimu .

Po wstąpieniu na tron Filip upoważnił Karola I do rozpoczęcia negocjacji z emirem, aby zakończyć krucjatę - sam w tym czasie wrócił do Francji. Podpisano 10-letni pokój i Filip został koronowany 12 sierpnia 1271 . 21 sierpnia we Włoszech, wracając z krucjaty, zmarł wuj Filipa - Alfons , hrabia Poitou , Tuluzy i Owernii . Filip odziedziczył jego ziemie i włączył do domeny królewskiej, a z części Owernii stworzył późniejsze Księstwo Owernii . W okresie jego panowania domena królewska powiększyła się również o terytorium hrabstwa Szampanii i Królestwa Nawarry (które odziedziczył najstarszy syn Filip ożeniony z dziedziczką tych ziem), zamieszkanego przez Basków . Król umocnił również swój stan posiadania w Lotaryngii , kosztem Cesarstwa Rzymsko-Niemieckiego. Posiadał też pewne lenna w Aragonii , kraju na Półwyspie Iberyjskim, przyległym do Pirenejów, a także w posiadłościach aragońskich na Balearach i na Sycylii . Na Sycylii w 1282 miał miejsce bunt w miastach przeciwko urzędnikom francuskim, co skończyło się ich masakrą. Przeszła ona do historii pod nazwą " nieszpory sycylijskie ", gdyż miała miejsce, gdy kościelne dzwony wzywały na nieszpory w poniedziałek wielkanocny.

Filip III zmarł na febrę w Perpignan 1285 . Następcą został jego syn Filip IV Piękny (1285-1314).

Małżeństwa

28 maja 1262 ożenił się Izabelą Aragońską ( 1247 - 1271 ), córką króla Aragonii - Jakuba I Zdobywcy , i Jolanty Węgierskiej. Z tego związku urodzili się 3 synowie:

• Ludwik (1266 – maj 1276),
• Filip (1268–1314), późniejszy król jako Filip IV Piękny,
• Karol (1270–1325), hrabia Valois, Andegawenii, Maine, Alençon i Chartres.

Po śmierci pierwszej małżonki, 21 sierpnia 1274 Filip ożenił się z Marią Brabancką ( 1260 - 1321 ), córką księcia Brabancji - Henryka III, i Adelajdy Burgundzkiej. Owocami tego związku byli:

• Ludwik (1276-1319), hrabia d' Evreux , ojciec Filipa III - króla Nawarry i Joanny d'Évreux - królowej Francji ,
• Małgorzata (1282-1317), od 1299 królowa Anglii jako żona Edwarda I ,
• Blanka (1286-1305), od 1300 księżna Austrii jako żona Rudolfa III .

Zobacz też

• Kapetyngowie , Historia Francji .

Bibliografia

Poprzednik Ludwik IX Święty

król Francji 1270 - 1285

Następca Filip IV Piękny