Karol I Habsburg-Lotaryński Z Bożej Łaski cesarz Austrii, apostolski król Węgier, król Czech, Dalmacji, Chorwacji, Slawonii, Galicji, Lodomerii i Ilyrii, król Jerozolimy etc, etc
Cesarz Austrii
Okres panowania	od 21 listopada 1916 do 11 listopada 1918
Poprzednik	Franciszek Józef I
Następca	-
Król Węgier
Okres panowania	od 21 listopada 1916 do 1921
Poprzednik	Franciszek Józef I
Następca	-
Król Czech
Okres panowania	od 21 listopada 1916 do 11 listopada 1918
Poprzednik	Franciszek Józef I
Następca	-
Dane biograficzne
Dynastia	Habsbursko-Lotaryńska
Urodzony	17 sierpnia 1887
Zmarł	1 kwietnia 1922
Ojciec	Otton Habsburg-Lotaryński
Matka	Maria Józefa Wettyn
Żona	Zyta Parmeńska
Odznaczenia

Karol I Habsburg-Lotaryński (Karl Franz Josef Ludwig Hubert Georg Maria von Habsburg-Lothringen) (ur. 17 sierpnia 1887 w Persenbeug, zm. 1 kwietnia 1922 w Funchal na Maderze ) – ostatni władca Cesarsko-Królewskich Austro-Węgier (jako król Węgier - Karol IV, jako król Czech - Karol III), pochodził z dynastii Habsbursko-Lotaryńskiej . Przez Kościół katolicki ogłoszony błogosławionym .

Młodość

Syn arcyksięcia Ottona ( 1865 - 1906 ) – brata arcyksięcia Franciszka Ferdynanda i Marii Józefy Saskiej (córki króla Saksonii Jerzego I Wettyna ), następca Franciszka Józefa I . W 1900 rozpoczął naukę w wiedeńskim Gimnazjum Szkockim. Nie zdawał matury, ponieważ cesarz Franciszek Józef uważał, że arcyksiążę nie powinien konkurować z tymi, którzy mogliby stać się w przyszłości jego poddanymi. W latach 1906 - 1908 był słuchaczem praskich uniwersytetów. Jednocześnie rozwijał karierę wojskową. W 1903 został mianowany podporucznikiem, a w 1905 rozpoczął regularną służbę wojskową.

W 1909 poznał, w 1911 ożenił się z księżniczką Zytą Parmeńską . Mieli ośmioro dzieci, w tym pięciu synów. Ich najstarszym synem jest Otto von Habsburg ur. 1912 . Najmłodsza córka, Elżbieta, urodziła się w 1922 już po śmierci ojca.

Po zabójstwie Franciszka Ferdynanda w 1914 Karol stał się następcą tronu. Lata 1914 – 1916 spędził jako dowódca sztabowy na froncie I wojny światowej .

Karol I Habsburg

Cesarz Franciszek Józef był bardzo zadowolony z perspektywy objęcia tronu przez Karola, który przypominał go zarówno fizycznie jak i ze względu na konserwatywne poglądy. Cesarz doceniał zalety młodego następcy tronu, który stopniowo stał się jego zaufanym. Franciszek Józef tak pisał o Karolu:

Panowanie

11 listopada 1916 został wezwany do Wiednia, w związku ze złym stanem zdrowia cesarza, który zmarł dziesięć dni później. 30 grudnia 1916 został koronowany na króla Węgier . Podejmował nieskuteczne działania na rzecz zakończenia wojny i ocalenia monarchii austro-węgierskiej (tzw. Sprawa Sykstusa ). Wszystkie podejmowane wysiłki spełzły na niczym i los Austrii został ostatecznie związany z losem cesarstwa niemieckiego . Upadek tego ostatniego w roku 1918 pociągnął za sobą koniec Habsburgów (choć monarchia w Niemczech upadła kilka dni wcześniej, niż w Austrii i na Węgrzech).

11 listopada 1918 ogłosił, że nie abdykuje, ale rezygnuje z udziału w rządach. 24 marca 1919 przekroczył wraz z rodziną granicę Szwajcarii . Para cesarska żyła tam w bardzo trudnych warunkach materialnych, gdyż dobra państwowe Habsburgów zostały skonfiskowane przez władze młodej Republiki Austriackiej (która domagała się oficjalnej abdykacji Karola - ponieważ ten oficjalnie nie abdykował, rodzina cesarska musiała opuścić Austrię).

W 1921 roku Karol podjął dwie nieudane próby restauracji swojej władzy na Węgrzech , zakończone niepowodzeniem, przez działania Miklósa Horthy'ego .

Pełna tytulatura

Karol, z Bożej Łaski cesarz Austrii, apostolski król Węgier, król Czech, Dalmacji, Chorwacji, Slawonii, Galicji, Lodomerii i Ilyrii, król Jerozolimy etc, etc. arcyksiążę Austrii, wielki książę Toskanii i Krakowa, książę Lotaryngii, Salzburga, Styrii, Karyntii, Krainy i Bukowiny, wielki książę Siedmiogrodu, margrabia Moraw, książę Dolnego i Górnego Śląska, Modeny, Parmy, Piacenzy, Guastalli, Oświęcimia i Zatoru, Cieszyna, Friaul, Raguzy i Zary, uksiążęcony hrabia Habsburga i Tyrolu, Kyburga, Goricy i Kradiski, książę Trydentu i Brixen, margrabia Łużyc Dolnych i Górnych oraz Istrii, hrabia Hohenembs, Feldkirch, Bregenz, Sonnenebergu, pan Triestu, Cattaro i Marchii Wendyjskiej, wielki wojewoda województwa Serbii, etc, etc.

Wygnanie i śmierć

Decyzją państw Ententy został wygnany na portugalską wyspę Maderę . Wraz z nim na wygnanie udała się jego żona, a później także dzieci. Zmarł na zapalenie płuc , które pogłębiło się w związku z wilgotnym klimatem wyspy i złymi warunkami, w jakich przebywała rodzina. Został pochowany w kościele Nossa Senhora do Monte w Funchal . Jego grobowiec zajmuje osobną kaplicę w kościele.

Beatyfikacja

Proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1949 roku. Karol został beatyfikowany 3 października 2004 przez papieża Jana Pawła II w Rzymie . Liturgiczne wspomnienie bł. Karola przypada 21 października .

Genealogia

Poprzednik Franciszek Józef I

cesarz Austrii 1916-1918

Następca republika[1]

Poprzednik Franciszek Józef I

król Węgier 1916-1921

Następca regencja Mikołaja Horthy [1]

Poprzednik Franciszek Józef I

król Czech 1916-1918

Następca republika ( Czechosłowacja )

Poprzednik Franciszek Józef I

król Galicji i Lodomerii 1916-1918

Następca przyłączenie do Polski

Poprzednik Franciszek Józef I Habsburg

Król Chorwacji 1916-1918

Następca republika ( Państwo Słoweńców, Chorwatów i Serbów )

Poprzednik Ferdynand I Habsburg

arcyksiążę Austrii 1916 - 1918

Następca republika

Poprzednik Franciszek Józef I

wielki książę Krakowa 1916 - 1918

Następca przyłączenie do Polski

Poprzednik Franciszek Józef I

wielki książę Siedmiogrodu 1916 - 1918

Następca przyłączenie do Rumunii

Poprzednik nowy tytuł

Pretendent do tronu Austrii 1918 - 1922

Następca Otto Habsburg

Poprzednik nowy tytuł

Pretendent do tronu Węgier 1921 - 1922

Następca Otto Habsburg

Poprzednik nowy tytuł

Pretendent do tronu Czech 1918 - 1922

Następca Otto Habsburg

Poprzednik Franciszek Józef I

głowa Domu Habsburskiego 1916-1922

Następca Otto Habsburg

1. ↑ ^{1,0 1,1} Za namową Zyty Karol nie złożył oficjalnej abdykacji ani w Austrii ani na Węgrzech. Węgierski parlament zdetronizował go w 1921, nie znosząc przy tym formalnie monarchii, jednak nowego króla nie wybrano.