Katalizator to
substancja chemiczna
, która dodana do układu obniża
energię aktywacji
reakcji chemicznej
, czego efektem jest wzrost szybkości reakcji chemicznej.
Zasada działania
Katalizator nie ulega trwałej przemianie chemicznej w wyniku reakcji. Nie znaczy to jednak, że w niej nie uczestniczy. Katalizator wpływa na przebieg reakcji zmieniając jej
mechanizm
. Jego działanie opiera się na powstawaniu w reakcji z
substratem
przejściowego
związku chemicznego
lub struktury
nadcząsteczkowej
, która jest nietrwała, dzięki czemu reaguje dalej z wytworzeniem
produktu
końcowego i odtworzeniem wyjściowego katalizatora:
Reakcja bez katalizatora:
- A + B → AB
Reakcja z katalizatorem:
- A + K → AK (produkt przejściowy)
- AK + B → AB + K (produkt końcowy + odtworzony katalizator)
Jeśli związek przyspieszający reakcję zużywa się w jej wyniku nazywany jest
inicjatorem
a nie katalizatorem.
Katalizator dzięki tworzeniu związku przejściowego powoduje zmniejszenie
energii aktywacji
reakcji chemicznej, nie wpływa jednak na położenie jej
równowagi
, gdyż energia aktywacji jest jednakowa niezależnie od kierunku przebiegu reakcji. Katalizator może zwiększać
selektywność reakcji
, jeżeli zwiększa szybkość tworzenia się produktu głównego, a nie przyspiesza lub słabiej przyspiesza reakcje uboczne.
Istnieją jednak pewne typy katalizatorów, których technicznie nie można wydzielić ze środowiska reakcji. Przykładem są
katalizatory Zieglera-Natty
, używane w procesie
polimeryzacji
polipropylenu
. Niemożność praktycznego odzyskania katalizatora z produktu nie oznacza jednak, że uległ on w wyniku reakcji przemianie chemicznej. Mogła się jednak zmienić jego postać fizyczna na skutek czego jego oddzielenie od produktu staje się praktycznie niewykonalne.
Kataliza a inhibicja
Pojawiające się w niektórych podręcznikach szkolnych pojęcie "katalizator ujemny" (i, odpowiednio, "kataliza ujemna") jest z gruntu błędne. Spowalnianie reakcji zachodzi bowiem w wyniku powstawania trwałego związku chemicznego substancji spowalniającej z substratem, co powoduje jej zablokowanie, ale również związanie tej substancji na trwałe z substratem. Substancja ta zatem nie odtwarza się lecz zostaje na stałe związana z substratem. W związku z tym, w kontekście spowalniania reakcji mówi się raczej o
inhibitorach
, dla których
antonimem
jest inicjator a nie katalizator.
Rodzaje katalizatorów
Katalizator homogeniczny to taki, który znajduje się w tej samej
fazie
, co
reagenty
(np. rozpuszczony w
roztworze
), natomiast katalizator heterogeniczny tworzy odrębną fazę (np. katalizator kontaktowy V2O5 utleniania SO2 do SO3).
Katalizator heterogeniczny składa się zazwyczaj z:
- składnika aktywnego, który faktycznie wpływa na przyspieszenie reakcji
- nośnika katalizatora, czyli substancji, służącej do rozwinięcia powierzchni katalizatora, nie biorącej udziału w procesie przyspieszania reakcji
- promotorów, czyli składników dodawanych w niewielkich ilościach polepszających strukturę geometryczną składnika aktywnego.
Czasami jednak katalizator heterogeniczny jest "samonośny" i nie wymaga stosowania nośnika. Przykładem są katalizatory
metaliczne
, takie jak siatki
platynowe
czy nikiel Raneya.
Rozróżnia się kilka typów katalizatorów heterogenicznych stosowanych w przemyśle:
- katalizator nośnikowy
- katalizator współstrącany
- katalizator samonośny.
Katalizator nośnikowy naniesiony jest na niebiorący w reakcji składnik. Składnik aktywny występuje na powierzchni katalizatora w postaci wysepek, warstewek, kryształów. Nośnik ma za zadanie rozwinięcie powierzchni katalizatora. Istotne jest to o tyle, iż reakcja katalizowana przebiega jedynie na powierzchni katalizatora, a zatem z punktu widzenia katalizy, wnętrze granulki katalizatora nie bierze udziału w procesie. Najpopularniejszym przykładem takiego katalizatora jest
katalizator samochodowy
.
Katalizator stopowy powstaje podczas spiekania składnika aktywnego z promotorami, które mają za zadanie dopomóc w tworzeniu struktury o dużej powierzchni aktywnej katalizatora. Prekursor stopowy chłodzi się do temperatury pokojowej. Zazwyczaj powierzchniowa warstwa utlenia się na powietrzu i tworzy się warstewka
pasywacyjna
, pokrywająca powierzchnię katalizatora. Przed właściwym procesem z wykorzystaniem takiego katalizatora przeprowadza się redukcję warstwy powierzchniowej. Zazwyczaj do reaktora wypełnionego katalizatorem wpuszcza się mieszaninę zawierającą
wodór
. Po zredukowaniu warstwy katalizator staje się aktywny i można zacząć prowadzić konkretny proces.
Katalizator współstrącany powstaje poprzez strącanie składnika aktywnego i nośnika z roztworu soli. Strącony osad przemywa się suszy, mieli, poddaje
kalcynacji
, a w końcowym etapie aktywacji.
Zobacz też