Katarzyna ze Sieny,
wł.
Caterina Benincasa (ur.
25 marca
1347
w
Sienie
, zm.
29 kwietnia
1380
w
Rzymie
) – włoska
tercjarka
dominikańska
,
mistyczka
,
katolicka
święta
i
doktor Kościoła
.
Życiorys
Pochodziła z mieszczańskiej rodziny Benincasa. Urodziła się jako przedostatnie dziecko, z 25 jakie urodziła matka Katarzyny – Mona Lopa, córka znanego wówczas poety Nuccio Piagentiego. W
1354
, w wieku 7 lat, ślubowała
dziewictwo
. Wbrew woli rodziców, w
1363
roku wstąpiła do zakonu Sióstr od Pokuty św. Dominika (tercjarek dominikańskich) i po złożeniu
ślubów wieczystych
prowadziła tam
klasztorne
życie, pomagając
trędowatym
. W
1370
roku, uzasadniając to wolą
Chrystusa
przekazaną w trakcie
widzenia
, rozpoczęła życie
apostolskie
.
Zaangażowana w sprawy Kościoła oraz w problemy polityczne ówczesnej Europy. Przypisuje się jej wpływowi liczne nawrócenia osób pochodzących z różnych warstw społecznych.
1 kwietnia
1375
miała otrzymać
stygmaty
w formie krwawych promieni (nie zaś otwartych ran). Zmarła w Rzymie w wieku 33 lat. Jej relikwie, bez spoczywającej w Sienie głowy, znajdują się w rzymskim kościele
Santa Maria sopra Minerva
.
Katarzynie ze Sieny przypisuje się autorstwo Dialogów Katarzyny z Sienny, niekiedy nazywanych Dialogami świętej dziewicy.
Według niektórych przekazów (np. List Barducciego) Katarzyna zmarła w wyniku choroby utrudniającej przyjmowanie pokarmów. Istnieje jednak prawdopodobieństwo, że bezpośrednią przyczyną śmierci było zagłodzenie[1] się w wyniku ścisłego
postu
i innych
umartwień
, jakie na siebie narzucała.
Kult
Św. Katarzyna
kanonizowana
została
14 kwietnia
1461
przez
papieża Piusa II
, w
1970
Paweł VI
ogłosił ją doktorem Kościoła, a
Jan Paweł II
ogłosił ją w
1999
współpatronką Europy, obok
świętych: Cyryla i Metodego
.
- Ikonografia
W
ikonografii
święta przedstawiana jest w habicie
dominikanki
, w dłoniach trzyma krzyż, różaniec, lilię (symbolizującą czystość) i tiarę. Reprezentowana przez krucyfiks, koronę cierniową, książkę (symbol nauki), pierścień, serce i stygmaty. Także: gołębica nad głową; pióro, koperty i zwoje (liczna korespondencja); palma (bezkrwawe męczeństwo); lub też trzy korony oznaczające potrójną chwałę w niebie (dziewictwo, męczeństwo i nauczanie).
- Patronat
Jest opiekunką
Włoch
, Sieny, diecezji
Allentown
(
Pensylwania
,
USA
), Rzymu,
Europy
oraz
patronką
pielęgniarek, strażników i strażaków, osób cierpiących oraz kobiet, które
poroniły
.
- Dzień obchodów
Wspomnienie liturgiczne
w Kościele katolickim obchodzone jest
29 kwietnia
. W latach 1628- 1969 wspomnienie obchodzono 30 kwietnia, aby nie kolidowało ze wspominaniem
św. Piotra z Werony
. Po reformie liturgicznej powrócono do pierwotnej daty.
W Polsce
wspomnienie ma rangę
święta
.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Maria Adelaide Mongini. Rozwój kultu i ikonografii św. Katarzyny ze Sieny w Polsce. Lublin. Towarzystwo Naukowe KUL. 2006
- Rudolph M. Bell: Holy Anorexia. Chicago: The University of Chicago Press, 1985.
-
Święta Katarzyna ze Sieny, patronka Europy
– materiały na brewiarz.katolik.pl [ostatnia aktualizacja: 29.04.2009]
Linki zewnętrzne