Kielich mszalny (Calix sacrificus) - w Kościele katolickim , obok pateny , podstawowe naczynie liturgiczne używane w czasie mszy i służące do spożywania konsekrowanego wina (Krwi Pańskiej).

Kielich mszalny

Powinien być wykonany z metalu szlachetnego (nie korodującego). Jeżeli wykonany jest z innego materiału powinien mieć złocone wnętrze czary. Taka zasada stosowana jest od czasów średniowiecza i ma obecnie potwierdzenie w dokumencie "Ogólne wprowadzenia do Mszału Rzymskiego" ( OWMR ). Szacunek do tego naczynia pokazuje również tzw. Kielich Świętego Wojciecha stanowiący zabytek początków polskiej państwowości i znajdujący się w Muzeum Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Kielich ten nie jest wykonany ze złota, jak to było już wówczas powszechnie stosowane, a jest raczej kubkiem wykonanym ze szlachetnego kamienia. Miało to uchronić misję Św. Wojciecha przed napadami rabunkowymi Prusów przy jednoczesnym szacunku do samego naczynia. Ponieważ w późniejszym czasie kubek ten uległ rozbiciu, dla zachowania pamięci, okuto go i wyposażono w trzon oraz podstawę. W czasie liturgii kielich mszalny zaopatrzony jest w tzw. bieliznę kielichową , którą stanowią: puryfikaterz , palka , korporał i welon . Do kielicha mszalnego należy również patena płaska oraz hostia położona na patenie.

W czasie liturgii posługa przy kielichu należy do diakona . Jeżeli liturgia odbywa się bez udziału diakona wówczas posługa ta należy do celebransa .

Zobacz też

• bielizna kielichowa
• patena