Kiur
96 Cm Układ okresowy pierwiastków
Rozmieszczenie elektronów na powłokach w atomie kiuru Rozmieszczenie elektronów na powłokach w atomie kiuru
Dane ogólne
Nazwa, symbol, l.a.	Kiur, Cm, 96
Grupa, okres, blok	- , 7, f
Właściwości metaliczne	aktynowiec
Właściwości atomowe Masa atomowa 247 u Konfiguracja elektronowa [Rn]5f76d17s2 Zapełnienie powłok 2, 8, 18, 32, 25, 9, 2 Stopień utlenienia 3, 4
Właściwości fizyczne Stan skupienia stały
Pozostałe dane
Najbardziej stabilne izotopy izotop wyst. o.p.r. s.r. e.r. MeV p.r. 245Cm {syn.} 8,5×103 lat α 5,623 241 Pu 246Cm {syn.} 4,78×103 lat α 5,476 242 Pu 247Cm {syn.} 1,56×107 lat α 5,352 243 Pu 248Cm {syn.} 3,4×106 lat α 5,162 244 Pu 250Cm {syn.} 7,4×103 lat α 246 Pu

Kiur (Cm, łac. curium) - pierwiastek chemiczny z grupy aktynowców w układzie okresowym . Nazwa pochodzi od nazwiska Marii Skłodowskiej-Curie i Piotra Curie . Pierwiastek odkrył w 1944 roku Glenn Theodore Seaborg .

Właściwości

• aktywny chemicznie (jego aktywność jest najbardziej podobna do aktywności manganu )
• rozkłada wodę
• występuje zazwyczaj na +IV stopniu utlenienia
• wykazuje duże powinowactwo do tlenu
• W kwasie azotowym pasywuje z wytworzeniem CmO₂
• Tworzy rozpuszczalne azotany , azotyny , siarczyny, siarczany , chlorki , bromki oraz nierozpuszczalne węglany , krzemiany , fosforany .
• Tworzy jon kiuronylowy CmO₂²⁺. Jon ten jest bardzo silnym utleniaczem . Utlenia złoto , jod , brom , chlor , siarkę , poza tym liczne metale, z reduktorami reaguje wybuchowo.

Występowanie

W przyrodzie występuje w ilościach podobnych do kalifornu . Całkowita ilość kiuru na Ziemi jest rzędu 0,0001 grama.

Powstawanie

Kiur powstaje w wyniku bombardowania ²⁴¹ Pu cząstkami α ( 4He ).

Zastosowanie

Kiuru używa się między innymi jako źródła energii dla sond kosmicznych , świecących boi morskich , automatycznych stacji meteorologicznych , a także do ogrzewania skafandrów nurków i kosmonautów ^[1].

Przypisy