Klemens Aleksandryjski
Ojciec Kościoła , święty mnich [1]
Data urodzenia	150 Aleksandria
Data śmierci	ok. 212 Azja Mniejsza
Kościół / wyznanie	katolicki prawosławny

Klemens Aleksandryjski, właśc. Titus Flavius Clemens (ur. prawdopodobnie 150 w Aleksandrii – zm. ok. 212 w Azji Mniejszej ) – piszący po grecku teolog wczesnochrześcijański , Ojciec Kościoła opiewany przez Leona VI , poeta ; zaliczany w poczet świętych katolickich oraz prawosławnych .

Był wegetarianinem , obrońcą wiary trynitarnej oraz jednym z pierwszych ortodoksyjnych głosicieli świętości małżeństwa chrześcijańskiego ; pisał także o równouprawnieniu kobiet i bezwzględnej ochronie życia poczętego. Wyznawał wiarę w ukrytą obecność zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa także w innych religiach poza chrześcijańską. Chrześcijan nazywał "prawdziwymi filozofami", stosując termin gnoza na oznaczenie wtajemniczenia, jakie posiedli dzięki poznaniu Syna Bożego. Zachęcał pogan do nawrócenia; jego dzieło skierowane do Greków, było pierwszym pismem wczesnochrześcijańskim, które nie miało wrogiego stosunku do kultury greckiej.

Życie

Już jako dorosły, nie znalazłszy filozofii pełnej odpowiedzi na poszukiwania prawdy, nawrócił się na chrześcijaństwo. Nie porzucił swego umiłowania filozofii. Jego nauczycielem był Panten, założyciel aleksandryjskiej szkoły katechetycznej , jednej z najważniejszych w starożytności. Po Pantenie kierownikiem szkoły został Klemens. W czasie prześladowania za Septymiusza Sewera , w roku 202 opuścił Aleksandrię i udał się do Azji Mniejszej , gdzie zmarł ok. 212 r. Był wegetarianinem . Nauczał filozofii greckiej, traktując ją jako wprowadzenie do chrześcijaństwa . Jego uczniem był Orygenes ^[2].

Dzieła

Autor zachowanych dzieł: Słowo zachęty dla pogan, Wychowawcy i Kobierców. Jego dzieło skierowane do Greków, było pierwszym pismem wczesnochrześcijańskim, które nie wyśmiewało kultury greckiej.

Wydania krytyczne

• Protrepticus ad Graecos (Zachęta Greków)
• Paedagogus (Wychowawca)
• Stromata (Kobierce)
  • Patrologia Graeca (PG) 8,685-1382 oraz 9,9-602; wyd. D. Nicolas Le Nourry, J.-P. Migne.
  • Die greichischen christlichen Schriftsteller der ersten Jahrhunderte (GCS) - Berlin, t. 15 (1939) oraz 17 (1909), wyd. O. Staehlin.
  • Sources chrétiennes (SCh) 30 (1951) oraz 38 (1954) wyd. C. Mondésert, M. Caster, P. Th. Camelot.

Przekłady polskie

• Zachęta Greków (Protreptikos pros Hellenas) w: Apologie. M. Szarmach, A. Świderkówna, J. Sołowianiuk (przekład); M. Szarmach, J. Sołowianiuk (wstępy i oprac.); E. Stanula (red.). Warszawa: ATK, 1988, seria: PSP 44. 
• Kobierce zapisków filozoficznych dotyczących prawdziwej wiedzy, t. 1-2, Janina Niemirska-Pliszczyńska (przekład, wstęp, komentarz, indeksy) PAX ATK, Warszawa 1994.
• Który człowiek bogaty może być zbawiony?, ks. Jan Czuj (przekład), ks. Józef Naumowicz (wstęp, opracowanie), w. Mała biblioteka Ojców Kościoła, t. 2, Wydawnictwo M, Kraków 1999.
• Wypisy z Theodota, WAM, Kraków 2001.

Przypisy

Zobacz też

• pisarze starochrześcijańscy
• Tajemna Ewangelia Marka

Linki zewnętrzne

• Katecheza Benedykta XVI o Klemensie Aleksandryjskim
• Dzieła Ojców Kościoła z II wieku ( ang. ) Pisma Klemensa: Protrepticus (Exhortation to the Heathen), Paedagogus (The Instructor), Stromata (The Stromata, or Miscellanies).