Komedia romantyczna – gatunek filmu o charakterze komediowym , głównie o tematyce miłosnej . Komedia romantyczna ma przeważnie szczęśliwe zakończenie. Połączenie komedii i melodramatu, z pełną humoru akcją, dowcipnymi dialogami oraz z charakterystyczną parą bohaterów.

Historia

Komedia romantyczna cieszyła się wielkim powodzeniem od połowy lat 30. do połowy lat 50. XX w., gdy mistrzami tego gatunku byli Ernst Lubitsch (Sklep na rogu, 1939; Dama w gronostajach, 1948), Frank Capra (Pan z milionami, 1936), George Stevens (Penny Serenade, 1941), George Cukor ( Żebro Adama , 1949) czy Billy Wilder (Sabrina, 1954; Miłość po południu, 1957).

Renesans popularności nastąpił w latach 90., spowodowany poniekąd kryzysem kina akcji. Fabuły nowych komedii romantycznych wyraźnie nawiązują do klasycznych wzorców (przypadkowe spotkanie dwojga ludzi, którzy w końcu odkrywają, że są sobie przeznaczeni), toteż nierzadko zdarzają się odpowiedniki filmów sprzed lat, np. Masz wiadomość, (1998), N. Ephron – powtórzenie Sklepu na rogu, czy Sabrina (1995), Sydneya Pollacka – bądź nawiązania do pewnej wizji świata, jak we Francuskim pocałunku (1995) Lawrence'a Kasdana.

Można wyróżnić kilka głównych motywów komedii romantycznej:

• wiara w przeznaczenie ( Bezsenność w Seattle , 1993; Tylko ty!, 1994; Notting Hill , 1999),
• odkrycie prawdziwego uczucia ( Zielona karta , 1990; Masz wiadomość , 1998),
• dojrzewanie do miłości ( Cztery wesela i pogrzeb , 1994; Dziewięć miesięcy, 1995),
• utrata najdroższej osoby ( Uwierz w ducha , 1990), ( P.S. Kocham Cię , 2007),
• awans Kopciuszka ( Pretty Woman , 1990).
• antykomedia romantyczna ( 500 dni miłości , 2009)

O sukcesie komedii romantycznych rozstrzygali aktorzy, przed laty byli to Katharine Hepburn , Spencer Tracy , dziś – Meg Ryan , Tom Hanks , Hugh Grant , Julia Roberts , Jennifer Aniston .

W Polsce niezwykłą popularnością cieszą się komedie romantyczne zrealizowane przez Ryszarda Zatorskiego i Tadeusza Lampkę (MTL Max Film). Od Nigdy w życiu (2004), przez Tylko mnie kochaj (2006), aż po najnowsze Dlaczego nie! (2007). Pierwsze dwa filmy obejrzało w kinach w sumie ponad 3 mln widzów.

Literatura

• Krzysztof Loska, Encyklopedia kina, red. Tadeusz Lubelski, Kraków 2003.
• G. Stachówna, Śmiech przez łzy – o filmowej komedii romantycznej (w:) Wokół kina gatunków, red. K. Loska, Kraków 2001.