Kowary |
|
Województwo
|
dolnośląskie
|
Powiat
|
jeleniogórski
|
Gmina
• rodzaj | Kowary miejska |
Założono |
1158
|
Prawa miejskie
|
1513
|
Burmistrz
| Mirosław Górecki |
Powierzchnia
| 37,39
km²
|
Wysokość | 420-1280 m
n.p.m.
|
Ludność (2008) •
liczba
•
gęstość
| 11 579[1] 309,6 os./km² |
Strefa numeracyjna
| +48 75 |
Kod pocztowy
| 58-530 |
Tablice rejestracyjne
| DJE |
Położenie na mapie Polski
|
50°47'30″N 15°50'00″E / 50.79167, 15.83333
|
TERC
(
TERYT
) | 5020106021 |
Miasta partnerskie
|
Frederikssund
,
Kamień Pomorski
,
Schönau-Berzdorf
,
Vrchlabí
,
Žacléř
,
Malá Úpa
,
Černý Důl, |
Urząd miejski ul. 1 Maja 1a 58-530 Kowary |
|
|
Strona internetowa miasta
|
Kowary (niem. Schmiedeberg) –
miasto i gmina
w
województwie dolnośląskim
, w
powiecie jeleniogórskim
, na pograniczu
Karkonoszy
,
Rudaw Janowickich
i
Kotliny Jeleniogórskiej
w
Sudetach Zachodnich
.
W latach 1975-1998
miasto administracyjnie należało do
województwa jeleniogórskiego
.
Według danych z 31 grudnia 2008 miasto liczyło 11 579 mieszkańców.
Główną instytucją kulturalną i animatorem życia kulturalnego miasta jest Miejski Ośrodek Kultury. W Kowarach do
2002
istniało Kino "Orzeł" które obecnie jest zamknięte[].
Położenie
Miasto Kowary leży w południowo-zachodniej części
województwa dolnośląskiego
w
powiecie jeleniogórskim
nad
Jedlicą
. Miasto o powierzchni przeszło 37 km² zamieszkuje blisko 12 tys. mieszkańców. Kowary położone są w południowo-wschodniej części
Kotliny Jeleniogórskiej
. Obszar miasta w granicach administracyjnych (3 739 ha powierzchni - 120. lokata w kraju) charakteryzuje się urozmaiconą
rzeźbą terenu
(420-1280 m
n.p.m.
)[] a przez to zróżnicowaniem warunków
klimatycznych
. Od południowego zachodu Kowary graniczą z
Czechami
. Granica biegnie od
Przełęczy Okraj
poprzez
Kowarski Grzbiet
do
Skalnego Stołu
.
Kowary położone są nad rzeką Jedlicą, wzdłuż której na przestrzeni ok. 5 km ciągnie się zwarta zabudowa. W środkowej jej części usytuowane jest centrum miasta, które jest jego najstarszą częścią. Znajdują się tu liczne placówki usługowo-handlowe, urząd miasta, kościół, ośrodek zdrowia i dwie szkoły podstawowe.
Miasto do niedawna posiadało charakter
przemysłowo
-
turystyczne
, obecnie znajduje się w fazie przemian funkcjonalno-strukturalnych. Ich celem ma być nadanie miastu charakteru ośrodka specjalistycznego lecznictwa
uzdrowiskowego
i turystyki.
Drogi
Kowary leżą przy następujących szlakach:
Komunikację publiczną zapewnia
PKS
i prywatne firmy transportowe.
Kolej
Kowary miały pięć przystanków kolejowych:
Kowary - ładownia
,
Kowary Ścięgny
,
Kowary Zdrój
,
Kowary Średnie
i
Kowary Górne
. Na początku marca
1986
[]zamknięto dla ruchu pasażerskiego, przebiegającą przez Kowary, linię kolejową Kamienna Góra-
Mysłakowice
. 14 lat później zlikwidowano także ruch towarowy. Odcinek przez Mysłakowice-Kostrzyca-Kowary-Ogorzelec-Kamienna Góra został zamknięty. Zostało odnóże przez Mysłakowice-Miłków-Karpacz.
Historia
Założenie i rozwój miasta Kowary związany jest głównie z wydobyciem rud żelaza oraz z kowalstwem. W
1148
roku
waloński
gwarek
,
Laurentius Angelus
dokonał odkrycia - na zboczu góry Rudnik stwierdził obecnośc
rud żelaza
. Niespełna 10 lat później, a więc w
1158
roku książę
Bolesław Kędzierzawy
wydał rozporządzenie, które zapoczątkowało wydobycie rudy z owej góry. Wkrótce powstały kuźnie i hamernie, w wielu zakładach metalowych wytwarzano wyroby metalowe.
4 września
1513
roku król
Czech
i
Węgier
Władysław Jagiellończyk
nadał
prawa miejskie
Kowarom. Miasto było znaczącym ośrodkiem produkcji broni palnej, zwłaszcza pod koniec
XVI
wieku. Król
Zygmunt August
zamówił u kowarskich rusznikarzy 200 luf do muszkietów dla swojego wojska.
Wiek
XVII
to dalszy intensywny rozwój Kowar, który jednak przerwała
wojna trzydziestoletnia
. Skutecznie zahamowała ona rozbudowę miasta, wyniszczyła ludność i samo miasto. Polecono zatopić kopalnie. Był to koniec okresu świetności kowarskiego górnictwa. W wyniku upadku przemysłu górniczego i metalurgicznego rozwinął się przemysł tkacki oraz hodowla zwierząt i roślin. Na skutek wojen prusko-austriackich Kowary wraz z całym
Dolnym Śląskiem
zostały przyłączone do
Prus
. Król
Fryderyk II
wykupił dobra kowarskie z czeskich rąk rodu Czerninów. Wcześniej przez ponad 200 lat Kowarami władali
Schaffgotschowie
. Próby rozwoju kowarskiego górnictwa próbowano jeszcze podjąć w
XVIII
i
XIX
wieku, jednak bezskutecznie. Przez ponad 200 lat miasto utrzymywało się dzięki włókiennictwu, i to dzięki niemu większość mieszkańców miała pracę.
Lata po
pierwszej wojnie światowej
przyniosły niewielkie ożywienie gospodarcze. Ponownie otwarto kopalnie i rozpoczęto wydobywanie rud żelaza. W
1927
roku rozpoczęto wydobycie
rudy uranu
w trakcie eksploatacji rud żelaza. Po przerwie w eksploatacji w latach 1929-1935, spowodowanej
światowym kryzysem
, wznowiono pracę kopalni, a uran sprzedawano do 1939 r. zakładom badawczym w Oranienburgu oraz zakładom Stahlwerk Mark A.G. w Hamburgu. Rozwój miasta przerwała
II wojna światowa
.
W
1945
miasto zostało włączone do Polski. Jego dotychczasowych mieszkańców wysiedlono do Niemiec.
Po 1945 roku wznowiono wydobycie rud uranu, jednak proces wydobywania owiany był tajemnicą i był on pilnie strzeżony. Uran wydobywano dla radzieckiej atomistyki głównie w latach 40. i 50.
XX
wieku. Robotnicy pracujący przy wydobyciu tegoż surowca nie posiadali odpowiednich zabezpieczeń do pracy w takich warunkach. Poskutkowało to w późniejszym okresie licznymi zgonami pracowników owych zakładów.
W okresie powojennym w mieście rozwijał się przemysł wydobywczy (głównie
Zakłady Przemysłowe R-1
), maszynowy (Fabryka Maszyn Kowary) oraz włókienniczy (zakłady lniarskie, fabryka dywanów).
Gospodarka
Fabryka Dywanów Kowary S.A.
Obecnie w mieście dominuje przemysł włókienniczy, budowlany i drzewny. Obecnie najważniejsze[] zakłady to:
-
Fabryka Dywanów "Kowary" S.A.
.
- Zakłady Przemysłu Lniarskiego „Orzeł” Oddział Bielnik w Kowarach
- Zakłady Produkcji Drewnianej Architektury Ogrodowej - "Stelmet" S.A. (Grupa Stelmet)
Oprócz tego w mieście istnieje kilkaset mniejszych firm i instytucji działających w branżach usługowej, handlowej i produkcyjnej. Istnieją hurtownie, liczne sklepy, serwisy samochodowe, punkty usługowe, towarzystwa kredytowe, ubezpieczeniowe i leasingowe, oddziały banków. Istnieje posterunek policji, poczta, oraz ośrodek zdrowia wraz ze szpitalem.
Niegdyś w Kowarach największym zakładem były
Zakłady Przemysłowe R-1
, oprócz nich Fabryka Maszyn "Kowary" S.A. (do lat 90. XX w.).
Sport
W Kowarach działa Miejski Klub Sportowy Olimpia. Zrzesza on prawie 400 zawodników którzy uprawiają sport w różnych sekcjach (juniorzy, seniorzy i dzieci). Istnieją sekcje piłki nożnej, karate, piłki siatkowej, koszykówki. Ponadto istnieje sekcja paralotniarska i wędkarstwa. Istnieje również sekcja tenisa stołowego. Klub prowadzi dwie grupy: wyczynową oraz rekreacyjną. MKS Olimpia organizuje także wiele imprez sportowych jak np. 'Turniej piłki nożnej juniorów im. S.Żurowskiego', Seminaria szkoleniowe 'Funakoshi Shotokan Karate' czy 'Polsko-Czeskie mistrzostwa o puchar Karkonoszy w paralotniach'. Ponadto Klub jest współorganizatorem "Dni Kowar" pod nazwą "Dni Sportu", jak również organizuje "Majówkę", "Jesień Kowarską" czy też inne imprezy sportowo-rozrywkowe na terenie miasta.
Zabytki
Kowarska starówka-deptak ul.1 Maja
miniatura bazyliki w Krzeszowie - Park Miniatur Zabytków Dolnego Śląska
- Stary układ zabudowy ciągnący się wzdłuż Jedlicy z kamieniczkami z
XVI
-
XIXw
. wraz z klasycystycznym ratuszem z
1788
.
- Kościół parafialny pw. NMP z
XV
w.
- Kaplica wotywna św. Anny z
1727
.
- Zespół pałacowo-parkowy Radociny, zw. Nowym Dworem z
XVIw
., przebudowany w
XIXw
.
- Pałac Ciszyca i Wzgórze Radziwiłłówka.
- Kamienny most na Jedlicy z
1725
z figurą św.
Jana Nepomucena
.
- Dawny renesansowy dworek z późniejszymi dobudówkami, była siedziba Nadleśnictwa Śnieżka w Kowarach.
- Dawny pawilon oficerski zwany przez mieszkańców "Grzybkiem", znajduje się przy ulicy Borusiaka, obecnie w rękach prywatnych, skrajnie zaniedbany przez właściciela.
- Były szpital przy ulicy Jeleniogórskiej .
- Szpital "Wysoka Łąka".
- Szpital "Bukowiec".
- Osiedle Górnicze w stylu
socrealizmu
- pierwsze osiedle w powojennej Polsce zbudowane na tzw. ziemiach odzyskanych
-
Sztolnie
dawnej kopalni rud uranu.
- Fabryka dywanów.
Atrakcje turystyczne
Szlaki turystyczne
Edukacja
Dawniej w Kowarach było 5 szkół podstawowych (nie istnieją już SP nr 2 w Kowarach Górnych, SP nr 4 przy obecnym ZSO oraz SP nr 5 na Wojkowie). Obecnie istnieją dwie szkoły podstawowe (Szkoła Podstawowa nr 1 w Kowarach oraz Szkoła Podstawowa nr 3 im.
Józefa Gielniaka
), gimnazjum, liceum ogólnokształcące i liceum dla dorosłych (Zespół Szkół Ogólnokształcących. Gimnazjum i Liceum im.
Stanisława Lema
).
Współpraca zagraniczna
Struktura powierzchni
Według danych z roku 2002[2] Kowary ma obszar 37,39 km², w tym:
- użytki rolne: 22%
- użytki leśne: 63%
Miasto stanowi 5,95% powierzchni powiatu.
Demografia
Dane z 31 grudnia 2007[3]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni |
---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 11 705 | 100 | 6 267 | 53,54 | 5 438 | 46,46 |
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) | 313,1 | 167,6 | 145,5 |
Według danych z roku 2002[4] średni dochód na mieszkańca wynosił 1123,16 zł.
Religia
Inne
Znani Kowarzanie
Bibliografia
- "Kowary" Praca Zbiorowa
2002
wyd. Bis Medium Bydgoszcz
- "Dolny Śląsk na weekend"
2005
W.Brygier, C.Skała wyd. Pascal Bielsko-Biała
Zobacz też
Sąsiednie gminy
Kamienna Góra
,
Karpacz
,
Lubawka
,
Mysłakowice
,
Podgórzyn
,
Svoboda nad Úpou
(
Czechy
)
Przypisy
Linki zewnętrzne