Standardowy kręg szyjny. Na dole rozdwojony wyrostek kolczysty. Duży otwór w środku to otwór kręgowy dla
rdzenia kręgowego
- dwa małe otwory to otwory wyrostków poprzecznych dla tętnicy kręgowej. Pomiędzy nimi jest trzon kręgu
Kręgi szyjne (
łac.
vertebrae cervicales) występują w odcinku szyjnym
kręgosłupa
. U
ssaków
zasadniczo występuje 7 kręgów, istnieją jednakże wyjątki od tej reguły.
Leniwce trójpalczaste
mają aż 9 kręgów szyjnych, zaś nieliczne inne ssaki - tylko 6. Kręgi te są najmniejszymi ze wszystkich.
Charakterystyka
Za wyjątkiem dwóch pierwszych i ostatniego (siódmego) kręgi szyjne mają podobną do siebie budowę. Ich też jedynie dotyczy poniższy akapit. Posiadają, podobnie jak
kręgi lędźwiowe
, trójkątny otwór kręgowy (foramen vertebrale), podczas gdy np.
kręgi piersiowe
mają otwór owalny. Wyrostek kolczysty (processus spinosus) jest rozdwojony na końcu. Parzyste wyrostki poprzeczne (processus transversi) obejmują otwór wyrostka poprzecznego (foramen transversarium) - przebiega w nim
tętnica kręgowa
z żyłami oraz splotem nerwowym.
Kręgi szyjne nietypowe
Najbardziej nietypowe są dwa pierwsze kręgi odcinka szyjnego:
dźwigacz
(atlas) oraz
obrotnik
(axis). Ten pierwszy nie ma trzonu i tworzą go jedynie łuki kręgowe. Od strony czaszki dźwigacz tworzy powierzchnie
stawowe
umożliwiające potakujące ruchy głowy, natomiast z obrotnikiem tworzy połączenie umożliwiające przeczące ruchy głowy.
Nietypowy jest również ostatni kręg nazywany czasami
kręgiem wystającym
(łac. vertebra prominens) ponieważ jest to pierwszy wyczuwalny kręg na ludzkiej szyi. Ma masywniejszy wyrostek kolczysty bez rozdwojenia na końcu, a przez otwory wyrostków poprzecznych nie przechodzi
tętnica kręgowa
.
Pozostałe kręgi odcinka szyjnego różnią się nieco rozmiarem i kształtem - niższe są nieco większe - ale zawsze mają trzony i łuki kręgowe.
Bibliografia