Księga Habakuka - jedna z ksiąg
Pisma Świętego
znajdująca się wśród ksiąg prorockich
Starego Testamentu
. W kanonie hebrajskim stanowiła część Księgi Dwunastu
Proroków Mniejszych
.
Prorok
Habakuk
podejmuje problematykę, która nigdy ludziom nie dawała spokoju. Jak Bóg może pozwolić, żeby powodziło się ludom niegodziwym? A zwłaszcza jak to jest możliwe, żeby zachłanni
Babilończycy
(czy Chaldejczycy) byli potężniejsi od innych, bardziej spokojnych narodów?
Treść poszczególnych rozdziałów
- Dlaczego powodzi się złym ludom?
- Odpowiedź Boga
- Modlitwa błagalna proroka
Czas spisania
Treść tej księgi wskazuje, że wywodzi się ona z czasu pomiędzy okresem dominacji Babilonu - zwycięstwami nad
Asyrią
w 612 p.n.e. i
Egiptem
w
bitwie pod Karkemiszem
w 605 roku p.n.e. a pierwszym zajęciem
Jerozolimy
w 597 r. p.n.e. Zatem
Habakuk
był współczesnym
Jeremiasza
, lecz nic więcej na jego temat nie wiadomo.
Znaczenie
Pytanie proroka jest istotne i ważne; podejmuje ono problem podobny do problemu
Hioba
, albo Psalmu 73. Odpowiedź nie jest teoretyczna, filozoficzna; jest nią po prostu zapewnienie, że stała wiara nigdy nie doprowadzi do rozczarowania, ponieważ Bóg panuje nad wszystkim i można Mu ufać.
Źródło:
Biblia.net.pl
Zobacz też
Linki zewnętrzne