Kwas azotowy(V) (kwas azotowy), HNO3 –
nieorganiczny
związek chemiczny
, jeden z najsilniejszych
kwasów
tlenowych.
Otrzymywanie
Kwas azotowy(V) można na skalę przemysłową otrzymywać w reakcji katalitycznego utleniania
amoniaku
(w temperaturze 900 °C w obecności
platyny
i
rodu
) według równania:
- 4NH3 + 5O2 → 4NO + 6H2O
Tak uzyskany
tlenek azotu(II)
utlenia się do
tlenku azotu(IV)
:
- 2NO + O2 → 2NO2
Następnie powstały tlenek ulega
dysproporcjowaniu
w wodzie wg równania:
- 2NO2 + H2O → HNO3 + HNO2
W reakcji powstaje kwas azotowy(V) i
kwas azotowy(III)
. Ten drugi jest nietrwały i ulega dalszemu dysproporcjowaniu:
- 3HNO2 → HNO3 + 2NO + H2O
Powstały
tlenek azotu(II)
jest ponownie utleniany i wykorzystywany w procesie. Tę metodę otrzymywania kwasu azotowego z tlenku azotu opracował
Ignacy Mościcki
.
Właściwości
Czysty kwas azotowy jest bezbarwną cieczą. Podczas dłuższego przechowywania ulega częściowemu rozkładowi i zabarwia się na żółto lub brązowo; rozkład ten przyspiesza podwyższona temperatura i światło[2]. Na powietrzu dymi, można zaobserwować wydzielanie brunatnego
tlenku azotu(IV)
:
- 4HNO3 ⇌ 4NO2 + O2 + 2H2O
Stężony roztwór kwasu azotowego ma silne działanie
korodujące
, jest on bardzo aktywny chemicznie, a reakcje mogą być gwałtowne, nawet wybuchowe. Może spowodować zapłon materiałów palnych. Rozcieńczanie stężonego kwasu azotowego jest
procesem egzoenergetycznym
[2].
Gęstość stężonego 65% kwasu azotowego wynosi 1,40 g/cm³, temperatura wrzenia ok. 120 °C, a temperatura topnienia ok. -32 °C. Jest mocnym kwasem – ulega całkowitej dysocjacji po dodaniu minimalnej ilości wody. Kwas azotowy(V) i jego sole są bardzo silnymi
utleniaczami
– dlatego gwałtownie reaguje nawet z
metalami
nie wypierającymi
wodoru
(np.
miedź
lub
srebro
). Utlenia także pewne
niemetale
:
- S + 2HNO3 → H2SO4 + 2NO
- 3C + 4HNO3 → 3CO2 + 4NO + 2H2O
- P4 + 20HNO3 → 4H3PO4 + 20NO2 + 4H2O
Zaś niektóre, jak np.
glin
,
chrom
i
żelazo
ulegają
pasywacji
po zetknięciu z tym kwasem.
Przebieg reakcji miedzi z kwasem azotowym (V) przedstawiają równania :
- Cu + 4HNO3(stężony) → Cu(NO3)2 + 2NO2 + 2H2O
- 3Cu + 8HNO3(rozcieńczony) → 3Cu(NO3)2 + 2NO + 4H2O
Powstający w reakcji ze stężonym kwasem
tlenek azotu(IV)
jest silnie trującym gazem, o bardzo intensywnym, nieprzyjemnym zapachu i brunatnym zabarwieniu.
W mieszaninie z
kwasem solnym
(w stosunku 1:3) tworzy
wodę królewską
, roztwarzającą większość metali, także
szlachetnych
.
Zastosowanie
W handlu najczęściej spotyka się 65% roztwór kwasu azotowego (
azeotrop
).
- z kwasu azotowego(V) otrzymuje się ważne, łatwo rozpuszczalne sole
azotany
, estry (np.
nitrogliceryna
), a także związki nitrowe (np.
trinitrotoluen
). Wszystkie te związki są utleniaczami i mają tendencję do gwałtownego, mniej lub bardziej wybuchowego rozkładu.
- w chemii analitycznej do wykrywania
białek
w
reakcji ksantoproteinowej
- w przemyśle farmaceutycznym;
- do oczyszczania powierzchni metali, np. mycie urządzeń przemysłu spożywczego w procesie CIP
- w warunkach amatorskich nadaje się do wytrawiania
obwodów drukowanych
(nie pozostawia uciążliwych zanieczyszczeń, jakie powstają przy wytrawianiu
chlorkiem żelazowym
, poza tym trawienie kwasem azotowym jest dużo szybsze);
- do otrzymywania barwników, lakierów, nawozów sztucznych, tworzyw sztucznych
- jako utleniacz paliw, również
hipergolowych
. Zwykle w postaci czerwonego dymiącego kwasu azotowego (otrzymanego po dodaniu 13-15% czterotlenku azotu do białego dymiącego kwasu azotowego) z dodatkiem, np. 0,6% fluorowodoru, w celu zmniejszenia działania korozyjnego; używany m.in. w rakietach radzieckich systemów przeciwlotniczych
S-75
i
S-200
Wpływ na organizm
Pary kwasu azotowego mogą wywołać stany zapalne dróg oddechowych, które mogą prowadzić do obrzęku płuc i odoskrzelowego zapalenia płuc. Spożycie może spowodować śmiertelną
perforację
ścian żołądka lub jelit. W kontakcie ze skórą wywołuje martwicę lub zwęglenie. Większe poparzenia mogą prowadzić do zapaści lub
wstrząsu
. Poparzenie ponad 15% ciała stanowi zagrożenie dla życia.[2]
Przechowywanie
Kwas azotowy należy przechowywać w pojemnikach kwasoodpornych bez dostępu światła, z dala od metali i materiałów palnych. Pomieszczenie powinno mieć zapewnioną wentylację[2].
Przypisy