puzderko - laka japońska - wyrób wspólczesny
Laka –
żywica
sumaka lakowego (werniksowego; Rhus vernicifera) rosnącego na południe od rzeki
Jangcy
, używana w
japońskiej
i
chińskiej sztuce
zdobniczej, często barwiona i rzeźbiona.
Żywica sumaka lakowego, wypływająca z drzewa w postaci szarej
emulsji
, ciemnieje na powietrzu, a po usunięciu wody - twardnieje. Jest odporna na działanie wody,
kwasów
,
alkoholu
itp. Laką pokrywa się również wyroby z drewna, skóry lub metalu. Najstarsze wyroby z laki pochodzą z IV tysiąclecia p.n.e. Czarną i czerwoną laką pokrywano tace, grzebienie, biżuterię (spinki do włosów, wisiorki), gliniane naczynia, a nawet zbroje i trumny.
Przez wieki sztuka zdobienia laką prawie zanikła, odrodziła się ponownie w okresie
Heian
. Laka służyła wtedy do wyrobu bądź zdobienia naczyń,
mebli
, pędzli do
kaligrafii
, powozów, ołtarzy. Czasem łączono ją z
macicą perłową
i sproszkowanymi metalami szlachetnymi (
makie
). Stosownie do dokładności wyrobu, pokrywano go 3 do 18 warstwami laki. Za panowania
Tangów
pojawia się laka czerwona, rzeźbiona. Proces zdobienia tym rodzajem laki polegał na wielokrotnym pokrywaniu powierzchni żywicą i podrzeźbianiu ornamentu w każdej warstwie, co nadawało temu zdobieniu przestrzenności.
Zobacz też
