Latarnia Morska Niechorze –
latarnia morska
na polskim wybrzeżu
Bałtyku
, położona we wsi
Niechorze
(
gmina Rewal
,
powiat gryficki
,
województwo zachodniopomorskie
), na wysokim
klifowym
brzegu.
Latarnia znajduje się pomiędzy
Latarnią Morską Kikut
(około 30
km
na
zachód
), a
Latarnią Morską Kołobrzeg
(około 34
km
na
wschód
).
Informacje ogólne
Latarnia jest administrowana przez
Urząd Morski w Szczecinie
i jest udostępniona do zwiedzania. Jest jedną z atrakcji turystycznych
gminy Rewal
, a z jej
tarasu widokowego
można podziwiać panoramę wybrzeża rewalskiego.
Latarnia oraz ogród przy latarni zostały wpisane do
rejestru zabytków
pod numerem 1350.
Latarnia pełni funkcję jednej ze stacji brzegowych na polskim wybrzeżu systemu
AIS-PL
projektu
HELCOM
, który umożliwia automatyczne monitorowanie ruchu statków w strefie przybrzeżnej. Antena niechorskiej stacji ma wysokość 65 m[1].
Dane techniczne
- Położenie: 54°05'47"
N
15°03'57"
E
- Wysokość wieży: 45,00
m
- Wysokość światła: 62,80
m
n.p.m.
- Zasięg światła: 20
Mm
(37,04
km
)
- Charakterystyka światła: Błyskowe
- Okres: 10,00 s
- Światło: 0,45 s
- Przerwa: 9,55 s
Historia
Decyzja o budowie latarni morskiej w
Niechorzu
zapadła w
1860
roku. Latarnia została uruchomiona w grudniu
1866
roku. Wieża latarni została wybudowana z licowej cegły. W dolnej części ma przekrój czworokąta, natomiast w górnej, powyżej przybudówek – ośmiokąta. Wierzchołek wieży wieńczy taras widokowy z balustradą. Na szczycie została umieszczona
laterna
, w której jako źródło światła wykorzystano
aparat Fresnela I klasy
.
Podczas
działań wojennych
w
1945
roku, pocisk artyleryjski zniszczył laternę, w której znajdowała się lampa i aparatura umożliwiająca świecenie latarni. Niemcy podczas wycofywania się założyli w budynku 8 min, które zostały znalezione przez latarników po wyzwoleniu latarni i na szczęście nie zdążyły wybuchnąć. Latarnia została odbudowana według dawnej dokumentacji, a jej ponowne uruchomienie nastąpiło
18 grudnia
1948
roku.
W
1999
roku wykonano kapitalny remont latarni.
Wiosną
2008
roku wykonano remont tarasu widokowego i laterny. Remont objął wymianę podłoża i
balustrad
tarasu oraz wymianę siatki zabezpieczającej i szyb laterny.
Kalendarium
-
1866
,
grudzień
– uruchomienie latarni
-
1945
– zniszczenie laterny przez pocisk artyleryjski
-
1948
,
18 grudnia
– ponowne uruchomienie latarni po odbudowie
-
1999
– kapitalny remont latarni
-
2008
– remont tarasu widokowego i laterny
Ciekawostki
Latarnia została przedstawiona na polskim
znaczku pocztowym
o numerze katalogowym 4095, wydanym przez
Pocztę Polską
w obiegu od
29 maja
2006
roku.
Przypisy
Linki zewnętrzne
