Leonardo Sandri
kardynał-diakon
Leonardo Sandri
Ille fidelis
Kraj działania	Argentyna
Data i miejsce urodzenia	18 listopada 1943 Buenos Aires
prefekt Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich
Okres sprawowania	od 2007
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	2 grudnia 1967
Nominacja biskupia	22 lipca 1997
Sakra biskupia	11 października 1997
Kreacja kardynalska	24 listopada 2007 przez Benedykta XVI
Kościół tytularny	S. Biagio e Carlo ai Catinari
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Włoskiej Krzyż Wielki z Gwiazdą i Wstęgą Orderu Zasługi RFN Wielki Krzyż « pro piis meritis » Zakonu Maltańskiego

Leonardo Sandri (ur. 18 listopada 1943 w Buenos Aires ), argentyński duchowny katolicki, kardynał , prefekt Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich .

Po ukończeniu studiów humanistycznych, filozoficznych i teologicznych w niższym i wyższym seminarium duchownym w Buenos Aires, uzyskał licencjat z teologii na argentyńskim Uniwersytecie Katolickim. 2 grudnia 1967 przyjął święcenia kapłańskie z rąk przyszłego kardynała Juana Carlosa Aramburu , którego był później osobistym sekretarzem. W 1970 r. wyjechał na studia do Rzymu , gdzie studiował na wydziale prawa kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego i uzyskał doktorat. W 1971 r. rozpoczął studia w Papieskiej Akademii Kościelnej . W 1974 został sekretarzem nuncjatury apostolskiej obejmującej Madagaskar i Mauritius, pełniącej również rolę delegatury apostolskiej Komorów i Reunion. W 1977 r. podjął pracę w Sekretariacie Stanu jako sekretarz substytuta, a w 1989 został radcą nuncjatury apostolskiej w USA. W tym samym czasie jako drugi stały obserwator Stolicy Apostolskiej przy Organizacji Państw Amerykańskich (OSA) uczestniczył w zgromadzeniach plenarnych tejże organizacji. 2 kwietnia 1992 r. Jan Paweł II mianował go asesorem do spraw ogólnych Sekretariatu Stanu. W 1997 r. został mianowany arcybiskupem tytularnym Cittanova (Aemony) i nuncjuszem apostolskim w Wenezueli. Święcenia biskupie przyjął 11 października 1997 r. z rąk Sekretarza Stanu kardynała Angelo Sodano . W marcu 2000 r. Jan Paweł II mianował go nuncjuszem apostolskim w Meksyku, a 15 września tegoż roku substytutem do spraw ogólnych Sekretariatu Stanu.

Jako substytut Sekretariatu Stanu podał wiadomość o śmierci Jana Pawła II na placu św. Piotra w Watykanie 2 kwietnia 2005 r., choć zgodnie z prawem powinien to zrobić kardynał Camillo Ruini - wikariusz diecezji rzymskiej.

9 czerwca 2007 papież Benedykt XVI mianował go prefektem Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich , a podczas konsystorza zwołanego na dzień 24 listopada 2007 został kreowany kardynałem , z tytułem diakona Ss. Biagio e Carlo ai Catinari.

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 9 listopada 2009 , za wybitne zasługi w działalności publicznej na rzecz rozwijania współpracy między Rzecząpospolitą Polską i Stolicą Apostolską, został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej ^[1].

Linki zewnętrzne

• zarys pracy w Kościele arcybiskupa Sandri (w języku angielskim)
• słownik biograficzny kardynałów Salvadora Mirandy

Przypisy