Lyndon Baines Johnson
Data i miejsce urodzenia	27 sierpnia 1908 Stonewall, Teksas
Data i miejsce śmierci	22 stycznia 1973 San Antonio , Teksas
36. Prezydent Stanów Zjednoczonych
Okres urzędowania	od 22 listopada 1963 do 20 stycznia 1969
Przynależność polityczna	Partia Demokratyczna
Pierwsza Dama	Lady Bird Johnson
Wiceprezydent	Hubert Humphrey
Poprzednik	John F. Kennedy
Następca	Richard Nixon
37. Wiceprezydent Stanów Zjednoczonych
Okres urzędowania	od 20 stycznia 1961 do 22 listopada 1963
Poprzednik	Richard Nixon
Następca	Hubert Humphrey
Senator Stanów Zjednoczonych z Teksasu 11. Lider większości Senatu
Okres urzędowania	od 3 stycznia 1949 (Senator) 3 stycznia 1955 (lider) do 3 stycznia 1961 (Senator i lider)
Poprzednik	W. Lee O'Daniel (Senator) William F. Knowland (lider)
Następca	William Blakley (Senator) Mike Mansfield (lider)

Lyndon Baines Johnson, "LBJ" (ur. 27 sierpnia 1908 w Stonewall, Teksas , zm. 22 stycznia 1973 w San Antonio , Teksas ) – amerykański polityk Partii Demokratycznej i prezydent USA w latach 1963 - 1969 ,a w latach 1961 - 1963 wiceprezydent USA

Biografia

Urodzony w Stonewall, nieopodal miasta Johnson City (nazwanego tak na cześć jego dziadka) w stanie Teksas . Jego rodzice żyli z farmy, w biednym rejonie Teksasu i nie mogli dać wiele swojemu synowi, z tego względu kształcił się w szkołach publicznych. W 1927 ukończył studia pedagogiczne w Southwest Texas State Teachers College. Przez krótki tylko czas zajmował się pracą pedagoga, wkrótce poświęcił się karierze politycznej. Poprzez udział w akcji wyborczej lokalnego polityka Richarda M. Kleberga w 1931 , otrzymał pracę w jego sekretariacie, kiedy ów dostał się do Kongresu . W 1934 ożenił się z Claudią Altą Taylor (nazywaną później Lady Bird Johnson). Od 1935 zajmował stanowisko w administracji stanowej Teksasu.

Kariera polityczna

LBJ wypłynął na szerokie wody polityki w 1937 , kiedy wybrano go do Izby Reprezentantów z Austin i okolicznych terenów. W kampanii posługiwał się hasłami Nowego Ładu . W kilka dni po zwycięstwie został zaproszony, aby towarzyszyć prezydentowi Franklinowi D. Rooseveltowi w czasie jego podróży po Teksasie . Zyskał sobie tym wydarzeniem opinię jego protegowanego. W 1941 bez powodzenia starał się o wybór na Senatora ze stanu Teksas . W czasie II wojny światowej pełnił (w stopniu komandora podporucznika) pewien czas (grudzień 1941 – lipiec 1942) służbę w lotnictwie marynarki wojennej na Pacyfiku . Zdobył odznaczenie wojenne Silver Star , jednak istnieją podejrzenia, że w przyznaniu go odegrały rolę czynniki polityczne (uczestniczył tylko w jednym locie bojowym B-26). Ponownie startował w wyborach do Senatu USA w 1948 , tym razem z powodzeniem. Był politykiem umiarkowanie konserwatywnym. Został najpierw zastępcą przywódcy frakcji demokratycznej ds. dyscypliny, a następnie liderem mniejszości demokratycznej, będąc najmłodszym politykiem wybranym na przywódcę frakcji parlamentarnej. Po ponownym wyborze do Senatu w 1954 , został liderem większości demokratycznej w tej izbie. Uchodził za najbardziej wpływowego po prezydencie Eisenhowerze polityka amerykańskiego. Wspierał niekiedy i pomagał przeforsować niektóre inicjatywy prezydenta, nie zgodził się natomiast na wsparcie Francuzów w Wietnamie .

W 1960 ubiegał się o nominację demokratów na prezydenta, ale przegrał z Johnem Kennedym , nominat zaproponował mu natomiast nominację na wiceprezydenta, którą przyjął. Po zwycięstwie Kennedy'ego, pełnił urząd wiceprezydenta w latach 1961 - 1963 , a po jego zabójstwie 22 listopada 1963 został zaprzysiężony na prezydenta USA. Wygrał następnie wybory na prezydenta w 1964 najwyższym odsetkiem głosów w historii wyborów prezydenckich w USA (61%).

Portret Lyndona Bainesa Johnsona

Jako prezydent przeprowadził wiele reform społecznych, realizując swoją ideę stworzenia "Wielkiego Społeczeństwa" (The Great Society), którą zyskał dużą popularność. Były wśród nich m.in. ustawa o prawach obywatelskich, program walki z ubóstwem, pomoc w edukacji i dostępie do opieki medycznej, program rozwoju zapóźnionych terenów, zniesienie przeszkód w prawie do głosowania. Jego działalność stworzyła podstawy do pełnego równouprawnienia Murzynów i białych w USA oraz powstania obecnego systemu opieki społecznej. Za jego prezydentury, USA rozwinęły także program podboju kosmosu. Wiceprezydentem za jego kadencji był Hubert Humphrey , sekretarzem Stanu Dean Rusk , sekretarzami obrony Robert McNamara (1961-1968) i Clark Clifford (1968-1969). Mimo prospołecznych reform i walki z dyskryminacją rasową, w tym czasie rozgorzały w USA poważne niepokoje społeczne. Polityka Waszyngtonu w kwestiach równouprawnienia rasowego z trudem znajdowała realizację na amerykańskiej prowincji, zwłaszcza na Południu. Doszło między innymi do zabójstwa Martina Luthera Kinga . Rząd USA prowadził w tym czasie wojnę w Wietnamie i aczkolwiek Johnson był niechętny wojnie, "odziedziczonej" po poprzedniku, lecz w celu prób jej zwycięskiego zakończenia zwiększał zaangażowanie amerykańskie w Wietnamie (mimo to, amerykańska obecność militarna nie osiągnęła poziomu wystarczającego do wygrania wojny, co powodowało krytykę ze strony kół wojskowych). Kwestia niepopularnej w społeczeństwie wojny zdominowała w końcu prezydenturę Johnsona, przesłaniając jego program "Wielkiego Społeczeństwa" i spowodowała drastyczny spadek jego popularności. Na skutek tego, w marcu 1968 Johnson zrezygnował publicznie z ubiegania się o wybór na drugą kadencję. Opuścił Biały Dom w styczniu 1969 . Zmarł w San Antonio 22 stycznia 1973 o 4:33 w wieku 64 lat. Przez ostatnie lata życia stosował rozrusznik serca . Główne przyczyny śmierci to nałogowe palenie papierosów i długotrwały stres . Pochowany na Narodowym Cmentarzu w Arlington . Jego ciało przeniesiono i ostatecznie został pochowany na terenie swojej posiadłości LBJ Rancho. Dwukrotnie – w latach 1964 i 1967 zdobył tytuł Człowieka Roku wg magazynu Time .

Linki zewnętrzne

• Biografia w Biographical Directory of the United States Congress ( ang. )

• Biografia Biały Dom ( ang. )
• Biografia Senat Stanów Zjednoczonych ( ang. )
• Strona prezydenckiej biblioteki i muzeum Lyndona B. Johnsona