|
Dymitr I Samozwaniec
Dymitr I Samozwaniec - (ok. 1581-17 V 1606), car Rosji, rzekomy, cudownie ocalały carewicz Dymitr, syn Iwana IV Groźnego. Pochodzenie i prawdziwe imię dokładnie nie znane; pewne prawdopodobieństwo ma wersja, iż Samozwańcem był zbiegły mnich Grzegorz Otrepiew. Niepewna tożsamość Samozwańca sprawia, iż fakty biograficzne do momentu znalezienia się w Polsce są sprzeczne i często kolidują ze sobą. Prawdopodobnie, Otrepiew był zakonnikiem w latach 1601-1602; w lutym tego roku uciekł za granicę. Języka polskiego i łacińskiego uczył się w szkole ariańskiej w Hoszczy na Ukrainie. W 1604 Samozwaniec przybył do Krakowa. Został przyjęty przez Zygmunta III Wazę. Przedstawił mu plan wyprawy na Moskwę, w celu zdobycia tronu carskiego. Król nie zajął jednoznacznego stanowiska, natomiast wiele wpływowych osobistości z Janem Zamojskim na czele uznało przedsięwzięcie za szkodliwe dla interesów Rzeczpospolitej. Magnackie rody Mniszchów i Wiśniowieckich spoglądały z zainteresowaniem na ten plan - wierzyły w nabycie nowych ziem dla swoich domen i rozszerzenie wpływów. Tak samo jak rosyjskie rody bojarów: Szujskich, Bielskich, Romanowów, Mścisławskich - liczyli na przywileje podobne do tych jakie mieli polscy magnaci. Mniszchowie pragnęli wykorzystać zamęt w Rosji wywołany sporem cara Godunowa z wielkimi rosyjskimi rodami. Dymitr znalazł więc poparcie u kilku magnatów polskich oraz w zakonie jezuitów i u nuncjusza papieskiego. Przychylność w Polsce pomogło mu znaleźć także przejście na katolicyzm i zamiar podporządkowania Cerkwi Prawosławnej Stolicy Apostolskiej. W ramach przygotowania wyprawy zebrał 2500 żołnierzy, do których przyłączyło się następnie 2000 kozaków dońskich. Wyruszył na wschód 15 sierpnia 1604 roku. Po przekroczeniu granic Moskowii, po zwycięskich bitwach i po nagłej śmierci Borysa Godunowa, Dymitr 20 czerwca 1605 roku zajął Moskwę. Uznany przez carycę Marfę za syna, Dymitra Iwanowicza. Koronowany 30 lipca. W 1606, tuż przed śmiercią, poślubił Marynę Mniszkównę. Był lubiany, choć i nierozumiany przez poddanych, gdyż "nie czcił" miejscowych obyczajów: nie nosił brody, nie przestrzegał postów cerkiewnych, nie spał po obiedzie (co było w zwyczaju), otaczał się obcokrajowcami, zwłaszcza Polakami. Dodatkowo, był znany ze swych podbojów miłosnych. Liczne intrygi wśród szlachty wywołały rychłe powstanie, które zakończyło się śmiercią Dymitra I oraz 5 tysięcy Polaków, głównie dworzan i szlachty. Na czele buntu stał przyszły car, Wasyl Szujski.
Inne hasła zawierające informacje o "Dymitr I Samozwaniec":
1362
...
1361
...
Zygmunt III Waza
...
1377
...
Order Orła Białego
...
Wielkie Księstwo Moskiewskie
...
1136
...
Dymitr Samozwaniec
...
Dymitriady
...
1746
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Dymitr I Samozwaniec":
119a Wojny XVII w. i ich konsekwencje (plansza 7)
...
119a Wojny XVII w. i ich konsekwencje (plansza 8)
...
114 a Europa Środkowowschodnia w XVI w. (plansza 12)
...
|
