Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Mahmud z Ghazny

Mahmud z Ghazny

Mahmud z Ghazny (ubrany na czerwono)

Mahmud z Ghazny, pers. :محمود غزنوی (właściwie: Jamin ad-Daula Abu al-Kasim Mahmud Ibn Sebüktigin) (ur. w r. 971 - zm. 30 kwietnia 1030 r. w Ghaznie, dzis. Ghazni w Afganistanie ) - sułtan z dynastii Ghaznawidów , panujący w latach 998 - 1030 .

Mahmud był najstarszym synem Sebüktigina (977 - 997)[1]. W roku 992 w zamian za pomoc w stłumieniu buntu udzieloną emirowi Samanidów Nuhowi (976 - 997) ojciec Mahmuda uzyskał dla niego namiestnictwo Chorasanu . Przed śmiercią Sebüktigin ustanowił jednak swoim następcą swojego młodszego syna, Ismaʾila (997 - 998). Mahmud nie pogodził się z zaistniałą sytuacją i pokonał brata. Wykorzystując upadek Samanidów przestał uznawać ich zwierzchność i ostatecznie podzielił się ich terytoriami z Karachanidami , ustanawiając granicę pomiędzy obu państwami na Amu-Darii [2]. W trakcie siedemnastu wypraw na Indie w latach 1002 - 1026 Mahmud przyłączył do Ghazny Pendżab i zdobył gigantyczne łupy wdzierając się w głąb doliny Gangesu i plądrując takie miasta jak stolica Pratiharów Kanaudź, oraz wielkie ośrodki hinduizmu Mathura i Somnath[3]. Dzięki tym działaniom zdobył sobie w całym świecie islamu opinię wielkiego wojownika dżihadu przeciwko niewiernym, lecz jego cele miały raczej charakter świecki i sprowadzały się do zagarnięcia jak największej zdobyczy, a nie nawrócenia Hindusów na islam czy poszerzenia jego terytorium[4]. Wyprawy na Indie nie przeszkodziły Mahmudowi w zwycięskich wojnach z Karachanidami oraz zagarnięciu Sistanu w roku 1003, Chorezmu w roku 1017 i pod pretekstem antyszyickiej krucjaty należącego do Bujidów Reju w roku 1029[5]. Mahmud przedstawiał się bowiem jako żarliwy sunnita , składający kalifowi sprawozdania i dary po każdej wyprawie, w zamian za co otrzymał od tego ostatniego szereg honorów, w szczególności zaś tytuł sułtana [6][7]. Dzięki bezustannym kampaniom udało mu się stworzyć "najpotężniejsze i najrozleglejsze imperium znane światu muzułmańskiemu od szczytowego okresu kalifatu Abbasydów "[7]. Dwór Mahmuda był ważnym ośrodkiem kultury, na którym kwitła perska liryka dworska, z takimi wybitnymi przedstawicielami jak Unsuri i Farruchi . Przebywali na nim także historyk Utbi i słynny uczony Biruni , chociaż sułtan poważał go jedynie jako astrologa [8].

Przypisy

  1. Islamic World. The Gaznavids ( ang. ). Encyclopaedia Britannica. [dostęp 10 lutego 2008].
  2. Bogdan Składanek: Historia Persji. T. 2, Od najazdu Arabów do końca XV wieku. Warszawa: Dialog, 2003, ss. 159, 203 - 204. . 
  3. Jerzy Hauziński: Irańskie intermezzo. Warszawa: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2008, ss. 156 - 157. . ; Jan Kieniewicz : Historia Indii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydaw., 1985, ss. 220, 230. . 
  4. Ehsan Yarhsater: Iran (2)Iran in the Islamic Period (651-1980s) FORMATION OF LOCAL DYNASTIES ( ang. ). Encyclopaedia Iranica. [dostęp 2 maja 2010].
  5. Jerzy Hauziński: Irańskie intermezzo. Warszawa: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2008, ss. 95, 157. . ; Bobodżan Gafurow : Dzieje i kultura ludów Azji Centralnej. Warszawa: Państ. Instytut Wydawniczy, 1978, s. 412. 
  6. Jerzy Hauziński: Burzliwe dzieje Kalifatu Bagdadzkiego. Warszawa: Kraków : Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, s. 303. . 
  7. 7,0 7,1 C. Edmund Bosworth: GHAZNAVIDS ( ang. ). Encyclopaedia Iranica. [dostęp 29 czerwca 2010].
  8. Bogdan Składanek: Historia Persji. T. 2, Od najazdu Arabów do końca XV wieku. Warszawa: Dialog, 2003, ss. 14, 219 - 220. . 

Bibliografia

  • Bobodżan Gafurow : Dzieje i kultura ludów Azji Centralnej. Warszawa: Państ. Instytut Wydawniczy, 1978. 
  • Jerzy Hauziński : Burzliwe dzieje Kalifatu Bagdadzkiego. Warszawa: Kraków : Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, s. 303. . 
  • Jerzy Hauziński: Irańskie intermezzo. Warszawa: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2008. . 
  • Jan Kieniewicz : Historia Indii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydaw., 1985. . 
  • Bogdan Składanek : Historia Persji. T. 2, Od najazdu Arabów do końca XV wieku. Warszawa: Dialog, 2003. . 
Poprzednik
Ismaʾil Ibn Sebüktigin
Sułtan Ghaznawidów
998 - 1030
Następca
Muhammad


Inne hasła zawierające informacje o "Mahmud z Ghazny":

1749 ...

1738 ...

1951 ...

1118 ...

1746 ...

1722 ...

1747 ...

1745 ...

1751 ...

2010 ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Mahmud z Ghazny":

Hasło nie występuje w innych lekcjach!





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie