Marc Rene de Montalembert
Marc Rene de Montalembert markiz, (ur.
16 lipca
1714
Angouleme - zm.
29 marca
1800
Paryż
, generał dywizji, francuski specjalista wojskowy, teoretyk fortyfikacji,twórca systemu fortyfikacji poligonalnej, w których główna linia obrony pokrywała się z narysem wieloboku fortyfikacyjnego. Członek Paryskiej i Petersburskiej Akademii Nauk.
Służbę wojskowa rozpoczął w
1732
w kawalerii. Uczestniczył w wojnach lat 30 - 40 XVII wieku. W
1750
zorganizował i wyposażył za swoje środki fabrykę wytwarzająca środki artyleryjskie. W
1758
wydał pracę w której podsumował doświadczenia wykonywania armat z żelaza. W czasie
wojny siedmioletniej
1756
-
1763
rozpoczął zajmować się fortyfikacją, kierował pracami przy budowie umocnień w Anklam, Stralsund (obecnie
Niemcy
) i na jeziorze Oleron (
Francja
). W
1779
kierował obroną wysp Ile de Re i Aix (
Francja
) przed Anglikami. Po
rewolucji francuskiej
był konsultantem ministra wojny L. Carno. W swej pracy "Prostopadła fortyfikacja" (franc. "La fortyfication perpendiculaire") - 11 tomowa, napisana w l. 1776 - 1793, wystąpił przeciw zestarzałemu systemowi bastionowych umocnień i wysunął ideę budowy frontowych umocnień, tj. takich w których załomy linii obronnych były prostopadłe, tym samym zabezpieczały ogień krzyżowy. Zaprojektowany przez Montalemberta narys fortyfikacyjny był lepiej przystosowany do terenu i stwarzał dobre powiązanie i zabezpieczenie poszczególnych elementów twierdzy. Wymagał od wojsk broniących się w twierdzach obrony aktywnej, wzmocnienia twierdz artylerią , rozszerzenia terytorium twierdz poprzez budowę przed zasadniczymi umocnieniami, jednej lub dwóch linii małych fortów, w celu obrony od bombardowania przez artylerie przeciwnika oraz przeniesienia walki na przedpole. Ta idea znalazła swoje wykorzystanie w projektach twierdz:
Brest
,
Cherbourg
, Ile de France, na
Cejlonie
i innych, tym samym odkryła nowa erę nie tylko w fortyfikacji, ale i w sposobach obrony twierdz i w ówczesnej strategii. Idee Montalemberta znalazły w XIX wieku swoje wykorzystanie we Francji, Rosji i Niemczech.
Źródła
Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia t. 16 Moskwa 1974; Mała Encyklopedia Wojskowa t. 2 MON Warszawa 1970.