Max Theiler (ur.
30 stycznia
1899
w
Pretorii
,
Kolonia Przylądkowa
, zm.
11 sierpnia
1972
w
New Haven
,
Connecticut
,
Stany Zjednoczone
) –
bakteriolog
,
epidemiolog
pochodzący z
Afryki Południowej
. W 1937 r. opracował szczepionkę przeciwko
żółtej febrze
, która uchroniła przed śmiercią żołnierzy walczących w tropikach w czasie
II wojny światowej
.
Od 1930 r. był pracownikiem Międzynarodowego Wydziału Zdrowia Fundacji Rockefellera w Nowym Jorku, a od 1951 r. został dyrektorem laboratorium Wydziału Medycyny i Zdrowia Publicznego w wymienionej Fundacji. Prowadził badania nad
żółtą febrą
,
dengą
,
japońskim zapaleniem mózgu
,
chorobą Weila
,
chorobą Heinego -Medina
.
W 1949 roku został uhonorowany przyznaniem
nagrody Laskera
w
dziedzinie badań klinicznych
.
Za badania nad wirusem
żółtej febry
i opracowanie skutecznej szczepionki przeciwko tej chorobie otrzymał
Nagrodę Nobla
w 1951 r.[1]
Przypisy
