Mieniak tęczowiec
Mieniak tęczowiec
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	motyle
Rodzina	rusałkowate
Rodzaj	Apatura
Gatunek	mieniak tęczowiec
Nazwa systematyczna
Apatura iris
( Linnaeus , 1758 )

Mieniak tęczowiec (Apatura iris) - owad z rzędu motyli . Skrzydła o rozpiętości 60-75 mm. Skrzydła samca są z wierzchu czarno-brunatne z granatowym połyskiem, samicy czarno-brunatne bez połysku. Na wierzchu przednich skrzydeł czarna plamka (bez pomarańczowej obwódki), na tylnych skrzydłach biała przepaska.

Owady dorosłe można spotkać od końca czerwca do początku sierpnia. W odróżnieniu od większości motyli dziennych mieniaki tęczowce (i blisko spokrewnione z nimi mieniaki strużniki , mieniaki metis ) żywią się nie nektarem , ale sokiem wyciekającym z ran na drzewach i płynami zawartymi w gnijących substancjach (także odchodach zwierzęcych). Podłużnie żeberkowane jaja są składane przez samice pojedynczo, na wierzchu liści pokarmowych gąsienic.

Gąsienice są zwężone z obu końców, intensywnie zielone. Posiadają charakterystyczne różki upodabniające je do bezskorupowych ślimaków . Żerują od sierpnia. Podstawową rośliną żywicielską jest wierzba iwa , uzupełniającymi wierzba szara i wierzba uszata . Gąsienica jest formą zimującą i wiosną kontynuuje żerowanie,

Przepoczwarczenie następuje pod koniec maja. Poczwarki przyczepione są do spodu liści.

Mieniak tęczowy spotykany jest w całej Europie Środkowej . Na zachodzie jego zasięg sięga południowej części Wielkiej Brytanii , na wschodzie Amuru .

Typowe biotopy tego motyla to lasy liściaste i mieszane.

Bibliografia

• Władysław Strojny, 1981 , Nasze zwierzęta, Państwowe Wydawnictwa Rolnicze i Leśne, .

Zobacz też

• owady Polski
• mieniak strużnik
• Mieniak metis