Miguel de Unamuno
Imiona i nazwisko	Miguel de Unamuno y Jugo
Data i miejsce urodzenia	29 września 1864 w Bilbao , Hiszpania
Data i miejsce śmierci	31 grudnia 1936 w Salamance , Hiszpania
Narodowość	hiszpańska
Dziedzina sztuki	literatura
Ważne dzieła	Mgła
Muzeum artysty	Dom i Muzeum Unamuno w Salamance

Kolumna ku pamięci autora na placu Unamuno w jego rodzinnym mieście Bilbao .

Miguel de Unamuno y Jugo (ur. 29 września 1864 w Bilbao , zm. 31 grudnia 1936 w Salamance ) – hiszpański filozof , pisarz, dramaturg i poeta, rektor Uniwersytetu w Salamance, z pochodzenia Bask. Zrozpaczony działaniami Republiki poparł początkowo generała Francisca Franco . Nie mógł jednak zignorować rzezi i morderstw, których ofiarami padli jego przyjaciele: Casto Prieto (burmistrz Salamanki ), Salvador Vila oraz Federico García Lorca . Wziął udział w Festiwalu Rasy Hiszpańskiej, zorganizowanym 12 października 1936 r. W odpowiedzi na gwałtowne ataki profesora Francisca Maldonado przeciwko Katalończykom i Baskom wygłosił przemowę przeciwko ideom nacjonalistów. Prawdopodobnie tylko obecność żony generała Francisca Franco uratowała go przed linczem. Generał Franco życzył sobie rozstrzelania filozofa, nie uczynił tego jednak ze względu na jego międzynarodową sławę i reakcje, jakie wywołało za granicą morderstwo Federico García Lorca .

Dzieła

Powieści

• Pokój wśród wojny (1975), (Paz en la guerra, 1895) - czas akcji to III wojna karlistowska , którą autor przeżył jako dziecko. Autor przedstawia problem jednostki wobec świata, uwarunkowany poznaniem śmierci.
• Miłość i pedagogika, (Amor y pedagogía, 1902) - łączy elementy komiczne i tragiczne aby pokazać, że socjologia pozytywistyczna jest absurdem.
• Recuerdos de niñez y mocedad (1908) - powieść autobiograficzna, autor wspomina pierwsze lata życia w Bilbao.
• El espejo de la muerte (1913) - zbiór opowiadań.
• Mgła (1958), (Niebla, 1914), jedno z kluczowych dzieł Unamuno, które nazywa nivola (zamiast novela, hiszp. powieść) - gatunek literacki stworzony przez autora, aby wyzwolić dzieła od sztywnych ram powieści.
• Abel Sánchez: Opowieść o namiętności, (Abel Sánchez, 1917) - analiza zazdrości na podstawie tekstu biblijnego o Kainie i Ablu.
• Tulio Montalbán (1920) - nowela, której tematem jest upadek osobowości bohatera, zniszczonej przez jego własny wizerunek publiczny.
• Trzy nowele przykładowe i prolog (1959), (Tres novelas ejemplares y un prólogo, 1920)
• Ciotka Tula (1978), (La tía Tula, 1921) - pragnienie macierzyństwa, temat przedstawiony także w Amor y pedagogía i Dos madres.
• Teresa (1924)
• Cómo se hace una novela (1927) - teoria powieści według Unamuno.
• Święty Manuel Dobry, męczennik i trzy inne opowieści (1985), (San Manuel Bueno, mártir, 1930)
• Don Sandalio, jugador de ajedrez (1930)

Inne

• Agonia chrystianizmu (2002), (La agonía del Cristianismo, 1925) - zbiór esejów
• Chrystus Velazqueza (2006), (El Cristo de Velázquez, 1920) - poemat religijny
• Dziennik intymny (2003), (Diario intimo, 1966)
• O poczuciu tragiczności życia wśród ludzi i wśród narodów (1984), (Del sentimiento trágico de la vida en los hombres y en los pueblos, 1913)