Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Minuskuła karolińska

Minuskuła karolińska

minuskuła karolińska

Minuskuła karolińska, zwana również karoliną — rodzaj bardzo wyraźnego średniowiecznego pisma wypracowany w IX w. przez kancelarię cesarską Karola Wielkiego we współpracy ze słynną akwizgrańską szkołą pałacową.

Na karolinie wzorowali się XV -wieczni twórcy antykwy humanistycznej , która z kolei stała się prototypem kroju łacińskiej czcionki drukarskiej, a w konsekwencji także dzisiejszych krojów pism powszechnie używanych do tekstów ciągłych (czasopisma, książki, korespondencja biurowa itp.).

Historia

Prace nad poprawieniem pisma były jednym z elementów reformy szkolnictwa, ta zaś fragmentem zakrojonych na szeroką skalę działań na rzecz podniesienia poziomu kultury, zwanych dziś renesansem karolińskim . Żywy udział w reformie szkolnictwa brały szkoły klasztorne z najsłynniejszą szkołą w opactwie św. Marcina w Tours . Opatem tego klasztoru w latach 796 - 804 był znany uczony Alkuin , przybyły z Anglii w końcu VIII w. wraz z wieloma innymi mnichami anglosaskimi i irlandzkimi.

Reforma pisma podjęta przez klasztory zachęcane przez samego cesarza, wyrosła z potrzeby i chęci posiadania estetycznych i łatwych w czytaniu świętych tekstów. Servatus Lupus, opat Ferrieres, przekonał cesarskiego kanclerza Eginharda, że również pisarze królewscy powinni używać antycznej kapitały i iroszkockiej półuncjały . W klasztorze św. Marcina powstały najpiękniejsze kodeksy epoki: Ewangeliarz Lothara, Biblia Karola Łysego , żywot Świętego Marcina dla Quedlinburga .

Tak ze współpracy Tours ze szkołą pałacową, z kontaktu klasycznej półuncjały insularnej z minuskulnym kursywnym pismem merowińskim, powstała okrągła minuskuła karolińska łącząca najlepsze cechy różnych rodzajów pism. Oprócz uncjalnych d, e, f, h, m., p, długiego s, krótkiego t, są tu minuskulne a, e, o, u, obok majuskulnego N i wziętych z kursywy zgrubień długich trzonków liter wysokich.

Minuskuła karolińska była pismem uniwersalnym: doskonale wyglądała w kodeksach, nadawała się również do dokumentów, choć tu wprowadzano ją znacznie wolniej. Ostatecznie jednak do XI w. karolina przyjęła się w kancelariach całej Europy zyskując jednocześnie specyficzną, bardzo bogatą ornamentykę. Z upodobaniem zdobiono zwłaszcza pionowe trzonki mocno wyciągniętych w górę liter wysokich. Szczególnie rozciągnięty był pierwszy wiersz dokumentu. Ta odmiana karoliny nosi nazwę scriptura longior.

Doskonałość pierwotnej formy minuskuły karolińskiej przejawiała się również w odporności na zmiany stylistyczne. Mijały dziesięciolecia a litery karoliny niemal się nie zmieniały, dlatego bardzo trudno określać chronologię dokumentów pisanych tym rodzajem pisma. Za sprawą minuskuły karolińskiej używanej w kancelariach wszystkich chrześcijańskich państw, możemy mówić o jednolitości graficznej Europy. Powtórnie podobną jednolitość uda się osiągnąć po następnych kilkuset latach, w czasach renesansu .

Zobacz też

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Minuskuła karolińska":

Majuskuła ...

Periodyzacja sztuki ...

Katedra św. Piotra i Najświętszej Marii Panny w Kolonii ...

Karol Wielki mające ustalić, jakiej Karol Wielki był narodowości : francuskiej czy niemieckiej . Zobacz też Externsteine , sztuka karolińska , Minuskuła karolińska . BibliografiaGoff Le J. – Kultura Europy Średniowiecznej., Warszawa 1970, 1994.Genevieve ...

Dortmund ...

Omega ...

Sztuka karolińska ...

Minuskuła karolińska Minuskuła karolińskaMinuskuła karolińska, zwana również karoliną — rodzaj bardzo wyraźnego średniowiecznego pisma ...

Indeks dolny ...

Alfabet gruziński ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Minuskuła karolińska":

025 Państwo Franków (plansza 18) ...

025 Państwo Franków (plansza 17) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie