Plac Niepodległości i pomnik Artigasa
Montevideo –
miasto
na
wybrzeżu
Atlantyku
przy
estuarium
La Platy
. Największe miasto, a zarazem
stolica
Urugwaju
od
1828
. Współrzędne geograficzne miasta to: 34,5° S, 56°W. Miasto zajmuje powierzchnię 187 km², a zamieszkuje je ok. 1,5 mln osób (2000), tj. 44% mieszkańców kraju. Rozwinął się tu
przemysł
spożywczy
(
mięsny
, tłuszczowy,
cukrowniczy
,
młynarski
),
skórzany
,
włókienniczy
,
chemiczny
,
elektromaszynowy
,
rafineryjny
. Siedziba uniwersytetu
państwowego
i
katolickiego
.
Historia
Obszary obecnego Urugwaju zamieszkiwali w czasach prekolumbijskich
Indianie
Charrúa
. W
1516
hiszpański
żeglarz
Juan Diaz de Solis
dotarł do ujścia La Platy, jednak aż do lat 20. XVII w. nie powstała tam żadna osada. Wtedy to w
1726
Hiszpan Bruno Mauricio de Zabala utworzył na terenie obecnego Montevideo
fort
, mający chronić hiszpańskie interesy na tych ziemiach.
Dzięki korzystnemu położeniu geograficznemu i strategicznemu miejsce to szybko zyskało na znaczeniu. Wzniesiono wówczas obiekty służące głównie celom militarnym, takie jak
mury obronne
,
port
oraz
budynki
marynarki wojennej
. Wokół fortu zaczęło powstawać miasteczko, które początkowo nosiło nazwę La Ciudad de San Felipe y Santiago de Montevideo. Na jego rozwój zasadniczy wpływ miały najlepsze w regionie warunki geograficzne, m.in.:
zatoka
tworząca naturalny port, 132-
metrowy
szczyt
Cerro de Montevideo(od którego nazwę przejęło miasto), stanowiący doskonały punkt obserwacyjny oraz
półwysep
, gdzie wzniesiono pierwsze zabudowania – obecnie najstarsza część miasta – La Ciudad Vieja. Przełomowym w historii miasta był
rok
1778
, kiedy wraz z królewskim
dekretem
o wolnym
handlu
Montevideo weszło w okres gwałtownego wzrostu
gospodarczego
. Przerodziło się ono z
bazy wojskowej
w miasto handlowe i portowe. Mury obronne i inne zabudowania militarne rozebrano, mimo iż fort został
symbolem
miasta i widnieje w jego
herbie
.
Od początku w rozwoju Montevideo istotną rolę odgrywał port.
Eksportowano
stąd składowane w mieście produkty rolne,
skóry
i
mięso
. Wysyłano je głównie do
Europy
, z której zaczęli przybywać masowo
imigranci
. Do stolicy napływali także
ludzie
z mniejszych miast i
osiedli
wiejskich
Urugwaju, co przyczyniło się do znacznego wzrostu
ludności
. Nastąpiła koncentracja krajowej gospodarki i ludności w jednym ośrodku miejskim, od którego rozwoju uzależnione było zagospodarowanie pozostałego terytorium.
Początek
XIX
wieku
przyniósł załamanie handlu. W czasie walk o
niepodległość
Urugwaju miasto było
oblegane
w
1810
i
1812
przez
Jose Gervasia Artigasa
. Potem jego pozycji zagroziło wieloletnie oblężenie wojsk
argentyńskiego
dyktatora
Juana Manuela de Rosasa
, po którego upadku w
1852
handel jednak odżył. W
1825
Urugwaj proklamował niepodległość (uznaną przez
Brazylię
i
Argentynę
w
1828
), lecz sytuacja kraju była niestabilna, co wpłynęło na załamanie się handlu.
XX wiek
także nie przyniósł poprawy. Dwie
wojny
oraz liczne
kryzysy
polityczne
doprowadziły do powszechnego
zubożenia
mieszkańców Montevideo.Do stolicy ściągała za chlebem ludność wiejska, część dzielnic zamieniła się w slumsy. Wprowadzenie demokratycznych rządów w latach 80. XX wieku spowodowało powolne odradzanie się nadwątlonej pozycji stolicy.
Zabytki i atrakcje
La Ciudad Vieja (
Stare miasto
), podobnie jak całe centrum Montevideo, ulegało licznym przebudowom i transformacjom. Obecnie przeszłość styka się tu z nowoczesnością, miejsca historyczne z najważniejszymi budynkami stolicy. Do najciekawszych zabytków tej części miasta należy m.in.
teatr
Solis, otwarty w
1856
. Znajduje się tu najstarsza i najważniejsza sala w Montevideo. Pamiątką czasów
kolonialnych
jest La Puerta de la Ciudadela, będąca wejściem do części kolonialnej stolicy.
Cytadela
była najważniejszym
bastionem
obrony militarnej półwyspu. Usytuowana jest na Plaza Independencia (
Placu
Niepodległości) i łączy La Ciudad Vieja z centrum. Na placu wznosi się olbrzymia
statua
największego bohatera narodowego Urugwaju Jose Gervasio Artigasa. W tej
dzielnicy
znajduje się także najstarszy budynek użyteczności publicznej Montevideo – La Iglesia Martiz (
katedra
Najświętszej Marii Panny). W rejestrach tego
kościoła
figurują
nazwiska
najstarszych mieszkańców stolicy, m.in. można tu odnaleźć
datę
chrztu
Artigasa. Ważnym budynkiem jest El Cabildo de Montevideo (
ratusz
), w którym od
1959
ma swoją siedzibę Miejskie
Muzeum
Historyczne. U stóp Calle Pérez Castellano wznosi się
konstrukcja
z kutego
żelaza
. Jest to Mercado del Puerto – portowa
hala
targowa
z
1868
. Znajdują się w niej
restauracje
,
kawiarnie
,
sklepy
z pamiątkami i wyrobami
rzemiosła artystycznego
. To także miejsce spotkań wielu
artystów
tworzących w Montevideo. EL Cordón to strefa centralna Montevideo. Jej cechą charakterystyczną są szerokie, zielone
aleje
,
pasaże
i
deptaki
. Tu koncentruje się życie
kulturalne
miasta, znajdują się najważniejsze
kina
, teatry, a także lokale
rozrywkowe
. W strefie tej biegnie największa arteria stolicy – Avenida 18 de Julio (Aleja
18 Lipca
), wzdłuż której wznoszą się ważne budynki kulturalne, jak
Biblioteka
Narodowa czy Universidad de la República (
Uniwersytet Republiki
).
Ciekawą dzielnicą jest Pocitos. Jej największa atrakcja to
bulwar
, który przebiega wzdłuż
wybrzeża
i łączy ze sobą liczne
plaże
. W ich sąsiedztwie ulokowały się
kluby
, restauracje i
dyskoteki
. Znajduje się tu także największe
centrum handlowe
stolicy.
Do najbardziej charakterystycznych miejsc należy niewątpliwie górujący nad miastem, Cerro de Montevideo, doskonały punkt obserwacyjny. Na wzgórzu zlokalizowana jest piękna dzielnica mieszkaniowa, zamieszkana głównie przez imigrantów. Ponadto wznosi się tu
forteca
(Fortaleza del Cerro), która była ostatnim budynkiem
hiszpańskim
powstałym w Urugwaju, a od
1916
mieści się w niej Muzeum Militarne.