Montreal (
fr.
Montréal) – miasto w
Kanadzie
, nad
Rzeką Świętego Wawrzyńca
w prowincji
Quebec
. W latach
1844
-
1849
Montreal był stolicą
Prowincji Kanady
.
Jest to drugie co do wielkości miasto Kanady, największy port morski wschodniej części kraju oraz główny ośrodek gospodarczy i kulturalny francuskojęzycznej części Kanady. Powstał jako niewielka osada francuska na cześć królewską nazwany Mont Royal - "Wzgórze królewskie" - stąd obecna nazwa.
Liczba mieszkańców: 1,8 mln po amalgamacji z dzielnicami przedmiejskimi z
01.01
2002
(zespół miejski 3,5 mln,
2001
). Miasto jest podzielone na 25 dzielnic (
fr.
arrondissements). Niektóre z tych dzielnic zostały przyłączone do Montrealu w
2001
roku na skutek prawa rządu prowincji Quebec. Wywołało to sprzeciw mieszkańców przyłączonych dzielnic i w następstwie
referendum
z czerwca
2004
roku,
1 stycznia
2006
roku część z nowoprzyłączonych dzielnic, zamieszkiwanych przez 13% dotychczasowej populacji miasta, odłączyło się od Montrealu.
Położenie
Île de Montréal (Wyspa Montrealu) z Montrealem zaznaczonym na czerwono
Zespół miejski jest położony przede wszystkim na dwóch wyspach,
Île de Montréal
i
Île Jésus
, leżących tuż na wschód od zbiegu rzeki
Św. Wawrzyńca
i rzeki
Ottawa
. Wyspy opływa główny nurt rzeki Św. Wawrzyńca i jej dwie odnogi, rzeki:
Rivière des Mille Îles
i
Rivière des Prairies
.
Historia
Panowanie francuskie
Pierwszymi Europejczykami, którzy dotarli do wyspy, na której dzisiaj leży Montreal byli
Jacques Cartier
i jego towarzysze. Podczas swojej drugiej ekspedycji do Ameryki Północnej, Cartier wyruszył z okolic dzisiejszego
Quebecu
w górę rzeki
Świętego Wawrzyńca
. Dotarł do okolic wyspy Montreal w październiku
1535
. Odwiedził wioskę indiańską Hochelagę i wszedł na wzgórze dominujące nad wyspą, które nazwał na cześć króla Mont Royal. Ze wzgórza stwierdził, że jego dalsza droga w górę rzeki jest zablokowana przez serię niskich wodospadów na rzece (wodospady Lachine). W tej sytuacji zawrócił i popłynął z powrotem do morza i swoich statków.
Po tej jednej europejskiej wyprawie nastąpiła długa przerwa. Francja, nękana wojnami domowymi, na wiele dziesięcioleci porzuciła myśli o koloniach zamorskich. Dopiero na początku
XVII
wieku Francuzi rozpoczęli ponowną próbę kolonizacji Ameryki Północnej, zakładając osadę
Quebec
w
1608
. W tym samym czasie zaczęli ponownie odwiedzać okolice Montrealu. Jednak dopiero w
1642
Francuzi wrócili by zostać na stałe. Sieur Chomedey de Maisonnneuve i około 40 kolonistów zbudowali w lecie 1642 mały fort Ville Marie. Z początku zadaniem kolonii było prowadzenie działalności misyjnej wśród Indian. Jednak już wkrótce kolonia stała się ważnym ośrodkiem handlu futrami. W miarę przekształcania się w faktorię handlową, osada przyjęła dzisiejszą nazwę Montreal nadaną przez Cartiera.
Niestety błędy dyplomatyczne popełnione przez Francuzów przez pierwsze lata swojej obecności w Kanadzie obróciły przeciwko nim konfederację
Irokezów
. Ta potężna grupa Indian prowadziła z Francuzami sporadyczne wojny aż do
1701
. Montreal, jako najbardziej wysunięta na zachód placówka Francuzów, był nękany częstymi napadami Indian.
Ludność osady rosła powoli, od 675 w
1665
do około 1000 w
1700
. Po zawarciu pokoju z Irokezami sytuacja znacznie się polepszyła. Do
1760
ludność zwiększyła się do około 5000. Miasto zostało otoczone fortyfikacjami ziemnymi na wzór europejski.
W trakcie
wojny siedmioletniej
Brytyjczycy podbili posiadłości francuskie w Ameryce Północnej i włączyli je do swojego imperium. Montreal, ostatni punkt oporu Francuzów, poddał się armii brytyjskiej w
1760
.
Panowanie brytyjskie
Pałac Sprawiedliwości (1880)
Montreal formalnie stał się częścią imperium brytyjskiego w wyniku postanowień
Traktatu Paryskiego
podpisanego
1763
. Miasto pozostało światową stolicą handlu futrami, ale teraz handel ten znalazł się pod kontrolą szkockich i angielskich kupców. Ci założyli nową Kompanię Północno-Zachodnią w latach
1783
-
1784
która rozszerzyła obszar handlowy Montrealu aż do wybrzeży Oceanu Spokojnego. Kompania połączyła się z Kompanią Hudsona w
1821
, kończąc rolę Montrealu w handlu futrami.
Podczas amerykańskiej wojny rewolucyjnej,
13 listopada
1775
miasto zostało zajęte przez Amerykanów, którzy jednak musieli wycofać w lecie następnego roku pod naporem armii brytyjskich. Podczas wojny brytyjsko-amerykańskiej w latach
1812
-
1814
amerykańskie próby zdobycia miasta nie powiodły się.
Na początku
XIX
miasto przekształciło się w ośrodek handlu zbożem i drewnem. W
1825
zbudowano Kanał Lachine który pozwalał statkom ominąć progi wodne na rzece niedaleko od miasta i płynąc dalej do Jeziora Ontario. Montreal stał się teraz portem w którym statki rzeczne przypływające Rzeką Świętego Wawrzyńca mogły przeładować swoje ładunki na statki pełnomorskie płynące do Atlantyku.
Przez ten czas ludność miasta nieustannie rosła dzięki przypływowi imigrantów z Wielkiej Brytanii. W latach
1820
-
1830
Montreal prześcignął Quebec i stał się największym miastem w Kanadzie. W
1825
miasto miało 22,5 tys. mieszkańców. W momencie gdy Montreal oficjalnie otrzymał prawa miejskie w
1831
, większość jego mieszkańców wywodziła się z Wysp Brytyjskich, a mieszkańcy francuskojęzyczni byli w mniejszości. Od tego czasu do lat 60. XX wieku angielski pozostawał najważniejszym językiem miasta.
Kanadyjska metropolia
Pierwsza linia kolejowa w Kanadzie została zbudowana niedaleko miasta w
1836
. W połowie
XIX
wieku miasto uzyskało szereg połączeń kolejowych z resztą Kanady i ze Stanami Zjednoczonymi. W
1885
ukończono
Kolej Transkanadyjską
, dając miastu połączenie z wybrzeżem Pacyfiku. Dzięki tym połączeniom kolejowym, jak również transportowi wodnemu na rzece Świętego Wawrzyńca, port w Montrealu stał się głównym oknem na świat Kanady. Z biegiem czasu został drugim po Nowym Jorku portem w Ameryce Północnej pod względem liczby przyjmowanych statków. Dzięki doskonałej sieci połączeń transportowych w mieście rozwijały się również rozmaite gałęzie przemysłu.
Ludność miasta rosła nieustannie, od 58 tys.
1851
do 107 tys. w
1871
. W
1881
w Montrealu mieszkało 140 tys. osób (170,7 tys., jeżeli liczyć z przedmieściami). Miasto przyciągało wielu imigrantów z Europy i wielu francuskojęzycznych rolników z osad otaczających miasto. Dzięki napływowi tych ostatnich, francuskojęzyczni mieszkańcy miasta ponownie stanowili większość po
1865
, jednak wiodącym językiem w mieście pozostawał angielski. Dzięki gwałtownemu rozwojowi ludność Montreal przekroczyła 1 milion w
1931
.
Montreal - śródmieście nocą w
2005
.
W latach 60. i 70. XX wieku w Montrealu zrealizowano wiele ogromnych inwestycji, w dużej części w związku z organizacją w mieście
Wystawy Światowej 1967
i
Letnich Igrzysk Olimpijskich 1976
. Główną osobą odpowiedzialną za te inwestycje był burmistrz Jean Drapeau, który rządził miastem w latach
1954
-
1957
i
1960
-
1986
. Zbudowano system
montrealskiego metra
, (będącym drugim systemem kolei podziemnej w
Kanadzie
), sieć autostrad, tereny wystawowe na sztucznej wyspie na rzece Św. Wawrzyńca, Stadion Olimpijski i wszystkie obiekty sportowe potrzebne dla obsługi olimpiady. Wiele z tych inwestycji nie spełniło oczekiwań. Ogromne, supernowoczesne lotnisko
Mirabel
zostało wybudowane zbyt daleko od miasta, bez dogodnych połączeń komunikacyjnych i szybko okazało się nierentowne – obecnie służy tylko do obsługi lotów towarowych. Olimpiada okazała się finansową klęską a miasto spłacało długi zaciągnięte dla sfinansowania budowy obiektów olimpijskich aż do 2008 roku. Ogromny stadion olimpijski z odsłanianym dachem nie mógł znaleźć dla siebie odpowiedniej roli w następnych latach. Z drugiej strony, dzięki tym inwestycjom Montreal ma prawdopodobnie najlepszą infrastrukturę miejską pośród wielkich miast Kanady.
W drugiej połowie XX wieku gospodarka kanadyjska weszła w okres dużo bardziej ścisłej integracji z gospodarką Stanów Zjednoczonych, a znaczenie eksportu do innych kontynentów znacznie spadło. Z tego powodu stopniowo głównym centrum gospodarczym kraju stało się
Toronto
, ulokowane wewnątrz kraju i posiadające znacznie lepsze połączenia transportowe z głównymi ośrodkami amerykańskiego przemysłu. Gospodarka Montrealu została również znacznie osłabiona przez dojście do władzy w prowincji Quebec separatystycznej
Partii Quebecois
, która wdrożyła w życie serię praw mających na celu upowszechnić użycie języka francuskiego w wielu dziedzinach gospodarki i biznesu. Wobec tego wielu anglojęzycznych mieszkańców Montrealu opuściło miasto.
Pod koniec lat 90. miasto zaczęło odzyskiwać swoją międzynarodową renomę, wraz z lokalizacją w centrum Montrealu Światowego Centrum Handlu, Quartier International, oraz kilku międzynarodowych organizacji: ICOGRADA, International Design Alliance, oraz agend UNESCO, ONZ, WHO i NATO.
Demografia
Liczba mieszkańców Montrealu wynosi 1 620 693. Język francuski jest językiem ojczystym dla 52,4%, angielski dla 12,5% mieszkańców (2006)[1].
Edukacja
Uniwersytety anglojęzyczne
Uniwersytety francuskojęzyczne
Dzielnice Montrealu
Stadion Olimpijski w Montrealu
Obecne dzielnice tworzące miasto Montreal to:
Miasta partnerskie
Zobacz też
Przypisy