Dawny Pałac Biskupów Krakowskich
Muzeum Narodowe w Kielcach - placówka muzealna z ponad 100-letnią tradycją. W swoich zbiorach posiada cenne
eksponaty
z dziedziny
malarstwa
,
rzemiosła artystycznego
,
sztuki ludowej
,
archeologii
i
przyrody
.
Główną siedzibą
muzeum
jest
pałac
z XVII w., należący niegdyś do biskupów krakowskich.
Na ekspozycji stałej można podziwiać:
- wnętrza XVII i XVIII- wieczne,
- wystawę Dawne uzbrojenie europejskie i wschodnie,
- Sanktuarium
Marszałka Józefa Piłsudskiego
,
- Galerię malarstwa polskiego i sztuki zdobniczej.
Muzeum organizuje również liczne wystawy czasowe. W pałacu odbywają się koncerty, wykłady, warsztaty dla dzieci i młodzieży a także imprezy adresowane do rodzin.
We wrześniu 2009 Muzeum zostało uhonorowane Certyfikatem ISO 9001:2008, w 2010 r. pałac ma zostać przystosowany dla osób niepełnosprawnych.
Muzeum posiada również sale wystawowe przy Rynku i od ul. Orlej oraz dwa oddziały: Muzeum Lat Szkolnych Stefana Żeromskiego i
Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku
.
Historia Muzeum
Muzeum zostało powołane do życia przez Kielecki oddział
Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego
w 1908, a pierwszym dyrektorem został Szymon Tadeusz Włoszek. W księdze inwentarzowej jako pierwszy eksponat figuruje okaz
skamieniałego drzewa
z Miedzianej Góry ze zbiorów Feliksa Rybarskiego, byłego nauczyciela szkól kieleckich; jako drugi wpisany został białogoński odlew popiersia
Stanisława Staszica
z oryginału
Tatarkiewicza
. W 1910 Muzeum posiadało już 1986 skatalogowanych obiektów. Już w 1922 czyniono starania, aby zbiory ulokować w dawnym pałacu biskupim, lecz spełzły one na niczym.
Po śmierci Szymona Włoszka w 1933 kierownictwo Muzeum obejmuje Sylwester Kowalczewski, nauczyciel szkół powszechnych w Bodzentynie, Oblęgorku i Kielcach, znawca regionu. Istotną, podjętą przez niego akcją było zorganizowanie w 1936 w Warszawie wystawy Świętokrzyskiej, na której zaprezentowano dorobek regionu i miasta. Od tegoż roku muzeum przybrało miano Świętokrzyskiego. W 1938 w płd.-zach. części parteru kieleckiego pałacu (siedzibie Urzędu Wojewódzkiego w latach 1919 -1939 i 1945-1971) powstało Sanktuarium Marszałka Józefa Piłsudskiego i Muzeum Legionów.
Muzeum Świętokrzyskie zostało wskrzeszone po
II wojnie światowej
w nowej formie prawnej przez powołane w 1945 Towarzystwo Muzeum Świętokrzyskiego, a otwarte oficjalnie przez Ministra Kultury
Dybowskiego
latem 1947 (jednak jego sytuacja prawna została uregulowana dopiero w 1949, kiedy zostało upaństwowione). Pierwszym dyrektorem po wojnie został Juliusz Nowak Dłużewski. W 1946 otwarto już pierwszą ekspozycję. Dyrektorem Muzeum w latach 1946-61 był
Edmund Massalski
- przyrodnik i regionalista. Będąc w latach trzydziestych prezesem PTK, któremu podlegało Muzeum, otoczył je szczególną troską, przyczynił się do ocalenia cennych zbiorów w czasie wojny. Należał do komitetu organizacyjnego Muzeum. Przeobraził je z
lamusa
staroci w placówkę o specjalistycznych wystawach, prowadzącą badania naukowe; inspirował powstawanie nowych muzeów na Kielecczyźnie.
Pierwszą wzorowo urządzoną wystawą Muzeum Świętokrzyskiego w okresie powojennym była otwarta w listopadzie 1958 wystawa archeologiczna autorstwa Zygmunta Włodzimierza Pyzika i Janusza Kuczyńskiego, której towarzyszył przewodnik "Pradzieje ziem województwa kieleckiego". Muzeum organizowało również placówki regionalne, m.in. w 1958 r. otwarto Muzeum Sienkiewicza w Oblęgorku, następnie w Szydłowie i w Czarnolesie.
W 1961 dyr. Massalski przeszedł na emeryturę, a jego miejsce zajął
Alojzy Oborny
historyk sztuki, dotychczasowy dyrektor muzeum w Raciborzu. Fatalny stan budynków sprawił, że pierwszymi czynnościami nowego dyrektora były kroki w celu podjęcia remontu, który trwał do 1967. Nie przeszkadzało to w działalności muzeum. W 1965 dzięki inwencji i zapałowi Aleksandry Dobrowolskiej otwarto Muzeum Stefana Żeromskiego. Trwa dobra passa Muzeum Sienkiewicza w Oblęgorku, które w 1967 zostało odwiedzone przez ponad 80 tys. osób. Zaczął się ukazywać Rocznik Muzeum Świętokrzyskiego. W związku z planami otwarcia Galerii Malarstwa Polskiego dokonywane są zakupy: do kolekcji trafiają obrazy takich artystów jak
Lampi
,
Siemiradzki
,
Kostrzewski
,
Grottger
,
Brandt
,
Wyspiański
,
Pankiewicz
,
Boznańska
i wielu innych. Działalność staje się coraz bardziej prężna. Następuje inauguracja Ogólnopolskiego Przeglądu Filmów o Sztuce; w 1968 w sześćdziesiątą rocznicę powstania Muzeum udostępniono stałe ekspozycje: historyczną, etnograficzną i galerię malarstwa polskiego. Wciąż trwały starania o pozyskanie na cele muzealne dawnego Pałacu Biskupów Krakowskich.
W 1971 Uchwałą
Wojewódzkiej Rady Narodowej
przekazano Muzeum Świętokrzyskiemu w Kielcach zespól pałacowy wraz z przynależnymi budynkami. Ale ”na życzenie" władz miejskich i wojewódzkich w bardzo krótkim czasie, bo w osiem miesięcy, ma zostać otwarta stała ekspozycja w pałacu. Przestrzeń 1306,5 m zostaje zagospodarowana, a podczas uroczystego otwarcia, z ust
Profesora Stanisława Lorentza
pada określenie "kielecki Wawel". W 1975 Muzeum w uznaniu zasług dla rozwoju kultury i nauki polskiej oraz wielkiego znaczenia tej placówki zarządzeniem Ministra Kultury i Sztuki podniesiono do rangi Muzeum Narodowego. Staje się jednym z siedmiu muzeów narodowych w Polsce.
W latach 2003-2008 funkcję dyrektora Muzeum Narodowego w Kielcach pełnił ponownie (był nim już w latach 1987-1990) prof. dr hab. Krzysztof Urbański. Kontynuował on realizację projektów, które powstały w latach wcześniejszych, podejmował również szereg nowych inicjatyw. W ciągu pięciu lat miało miejsce wiele wystaw, m.in. monograficzne:
Z innych ekspozycji należy wymienić:
- "Sztukę Kielecczyzny po 1945 r.”
- "Motywy mitologiczne w sztukach plastycznych"
- "Sztuka niemiecka 1450-1800 w zbiorach polskich" (1996)
- "Sławne bitwy oręża polskiego" (1997)
- "Ornamenta eclesiae" (2000)
- "Pasję zbierania”(2007/2008)
- "Donatorzy”(2008)
- "Najcenniejsze zabytki MNKi" (2008)
- "Historia i Polonia" (2009)
Wiele działo się również na polu robót konserwatorsko – budowlanych. Najważniejsze to: odtworzenie schodów elewacji zachodniej z loggii do ogrodu, renowacja pierwszej kaplicy pałacowej, wymiana stolarki okiennej na parterze pałacu, odtworzenie murów obwodowych od strony północnej z rekonstrukcją siedemnastowiecznego puntone, rozpoczęto prace konserwatorskie przy stropie ramowym w Pierwszym Pokoju Senatorskim[1].
Od stycznia 2009 r. dyrektorem Muzeum Narodowego w Kielcach jest dr Robert Kotowski.
Struktura organizacyjna
W skład struktury organizacyjnej Muzeum wchodzą następujące elementy:
A. Działy zbiorów: - Dział Malarstwa i Rzeźby
- Dział Rzemiosła Artystycznego
- Dział Rycin
- Dział Sztuki Współczesnej
- Dział Historii
- Dział Sztuki Ludowej
- Dział Archeologiczny
- Dział Przyrody
| B. Działy: - Dział Głównego Inwentaryzatora
- Dział Edukacji
- Dział Głównego Konserwatora
- Dział Wydawnictw
- Dział Promocji
- Dział Konserwatorsko-Budowlany
- Dział Administracji
- Biblioteka Muzealna
- Pracownia Fotograficzna
- Sekcja Informatyczno-multimedialna
| B. Oddziały: - Muzeum Lat Szkolnych Stefana Żeromskiego
- Pałacyk Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku
|
Przypisy
Bibliografia
- Początki... Pamiątki po Muzeum Kieleckiego Oddziału Towarzystwa Krajoznawczego ze zbiorów Muzeum Narodowego w Kielcach. Kielce: Muzeum Narodowe w Kielcach, 2008.
- Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach, T. 24. Kielce: Muzeum Narodowe w Kielcach, 2009.