odcisk starożytnej monety z podobizną Nabuchodonozora II

Nabuchodonozor II, Nebokadnezar II ( akad. Nabu-kudurri-uçur "Nabu strzeż mojego kamienia granicznego"^[1], (604–562 p.n.e.) – król Babilonii z dynastii chaldejskiej w latach ok. 605 –562 p.n.e., syn Nabopolassara .

Jego panowanie było okresem hegemonii państwa chaldejskiego na Bliskim Wschodzie .

Polityka podbojów

Nabuchodonozor II ( William Blake )

Jeszcze jako następca tronu pokonał w 605 p.n.e. faraona Necho II w bitwie pod Karkemisz . Po objęciu tronu podbił Syrię , Palestynę i części Fenicji (zajął miasto Tyr , ponoć po 13 latach jego blokady). Dążył do podboju Egiptu , ale bez skutku.

W roku 598 p.n.e. poprowadził wojska babilońskie na Jerozolimę , stolicę królestwa Judy . Wyprawa zakończyła się zdobyciem miasta 16 marca 597 p.n.e. Król Jojakin wraz z częścią poddanych został przesiedlony do Babilonu, władcą Judy został mianowany Sedecjasz . Z powodu buntu Sedecjasza ( 588 p.n.e. ) miasto zostało zburzone przez Babilończyków ( 587 p.n.e. lub 586 p.n.e. ), a większość mieszkańców uprowadzono do Babilonu (początek tzw. niewoli babilońskiej Żydów).^[2]

Pod koniec swego panowania ponoć postradał zmysły, co zostało ukazane m.in. na obrazie Williama Blake'a (1757-1827). Cierpiał na likantropię - wydawało mu się, że jest świnią. Na ten epizod w życiu Nabuchodonozora II może wskazywać analiza jego imienia w formie hebrajskiej . Litera n w hebrajskiej formie Nebukadneccar może wskazywać na pochodną od słowa kudanu ("muł"). Znaczenie imienia brzmi wtedy: "Nabu, broń muła". Przydomek mógł odnosić się najpierw do Ewil-Merodaka (ze względu na niemożność spłodzenia potomka, czym przypominał muła), a potem do Nebukadneccara II, który będąc obłąkany zachowywał się jak zwierzę^[3][4]. Mimo to za jego panowania państwo przeżywało szczyt świetności.

Nabuchodonozor budowniczym Babilonu

Brama Isztar wzniesiona za Nabuchodonozora II

Wyobrażenie Wiszących Ogrodów Semiramidy , wzniesionych z polecenia Nabuchodonozora II

Nabuchodonozor zasłynął również jako słynny budowniczy, przekształcił Babilon w potężną twierdzę. Za jego czasów powstały w Babilonie m.in. brama Isztar , świątynia Marduka Esagila, potrójny mur Babilonu (strategiczna budowla na lewym brzegu rzeki Eufrat , licząca 18 km) czy wreszcie zikkurat Etemenanki , ( biblijna Wieża Babel ). Z jego osobą wiąże się podanie o jednym z siedmiu cudów świata starożytnego - " wiszących ogrodach " w Babilonie. Wg tradycji greckiej Nabuchodonozor założył je dla swojej żony, medyjskiej księżniczki - Amytis, żeby nie czuła się samotna na pozbawionej pagórków, płaskiej równinie Mezopotamii. Miasto dzięki niemu stało się głównym portem handlowym Wschodu.

Zobacz też

• Nabuchodonozor I
• Nabuchodonozor III
• Nabuchodonozor IV

Przypisy

Poprzednik Nabopolassar

Król Babilonu 605 p.n.e. – 562 p.n.e.

Następca Amel-Marduk