Nabłonek jednowarstwowy - tkanka nabłonkowa , którą tworzy pojedyncza warstwa komórek . Występuje on zwykle w tych miejscach, gdzie intensywnie zachodzi przemieszczenie się substancji np. dyfuzja lub wchłanianie . Ze względu na kształt, tkanka nabłonkowa dzieli się na:

• nabłonek płaski - zbudowany ze spłaszczonych, wielobocznych komórek, których jądra umieszczone są centralnie (wyściela pęcherzyki płucne , naczynia krwionośne i limfatyczne , osierdzie oraz otrzewną ; współtworzy torebki ciałek nerkowych )
• nabłonek sześcienny - komórki posiadają prawie równe wymiary wysokości i szerokości (występuje w jajnikach , pęcherzykach tarczycy , cewkach nerkowych i oskrzelikach oddechowych (jądro umieszczone centralnie)
• nabłonek walcowaty , cylindryczny - zwykle posiadający na zewnętrznej powierzchni rzęski ( jajowód ) czy stereocilia ( jelita , żołądek )
• nabłonek wielorzędowy, wieloszeregowy - posiadający rzęski , które powstają na wolnej powierzchni i pomagają usuwać zanieczyszczenia (np. pyłowe); zbudowane są z wysokich komórek przypominających graniastosłupy oraz z komórek niższych o klinowatym kształcie; całość sprawia wrażenie nabłonka wielowarstwowego , jednak każda komórka spoczywa na błonie podstawnej ; jądra umieszczone są na różnej wysokości (występuje drogach oddechowych: jamie nosowej , krtani , tchawicy i oskrzelach )
  • nabłonek przejściowy - odmiana nabłonka wielorzędowego (występuje w drogach moczowych: pęcherzu moczowym i moczowodzie )
• nabłonek gruczołowy (tworzy gruczoły wydzielające np. łój , pot , mleko , śluz )
• nabłonek orzęsiony tzw. migawkowy - komórki tego nabłonka są silnie wydłużone, jądra znajdują się na różnych wysokościach. Cechą charakterystyczną jest obecność rzęsek na powierzchni tych komórek, które usuwają zanieczyszczenia. ( wyściela drogi oddechowe, w tym krtań, tchawicę, oskrzela)