|
Nasciturus
NasciturusNasciturus (
łac.
"mający się urodzić") -
dziecko
poczęte, ale jeszcze nie narodzone. Nasciturus w
prawie rzymskim
miał warunkową zdolność prawną, tzn. mógł być podmiotem praw i obowiązków jednocześnie sam nie mogąc (ze zrozumiałych względów) zaciągać zobowiązań pod warunkiem że urodził się żywy (ochrona dziecka poczętego a nie narodzonego miała i ma zastosowanie głównie w
prawie spadkowym
, gdzie dziecko takie może dziedziczyć). Zastosowanie ma tu paremia: nasciturus pro iam nato habetur, quotiens de commodis eius agitur - "dziecko poczęte uważa się za już narodzone, o ile chodzi o korzyści dla niego" (
fikcja prawna
). Dla ochrony jego praw można było powołać specjalnego kuratora (curator ventris). W prawie polskim instytucję nasciturusa przewiduje w szczególności prawo spadkowe (
kodeks cywilny
): Art. 927.§ 2. (...) dziecko w chwili otwarcia spadku już poczęte może być spadkobiercą, jeżeli urodzi się żywe - jest to instytucja nasciturusa funkcjonująca tak samo jak w prawie rzymskim. A więc jest to wyjątek od ogólnie przyjętej zasady kodeksu cywilnego, że: Każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną (Art.8 § 1). W prawie międzynarodowym o nabywaniu praw przez dziecko poczęte, lecz nienarodzone, rozstrzyga prawo właściwe dla praw i obowiązków, o których nabycie chodzi[1]. Przypisy- ↑ M. Pazdan, Prawo prywatne międzynarodowe, wyd. 10, Warszawa 2007, s. 92.
Inne hasła zawierające informacje o "Nasciturus":
Osoba fizyczna
...
Prawo osobowe w prawie rzymskim
...
In statu nascendi (prawo)
...
Kategoria:Prawo cywilne
...
Nasciturus
Nasciturus (
łac.
"mający się urodzić") -
dziecko
poczęte, ale jeszcze nie narodzone. ...
Inne lekcje zawierające informacje o "Nasciturus":
Hasło nie występuje w innych lekcjach!
|
|
|
|