Nowa Zelandia
Nowa Zelandia - (ang. New Zealand, język maoryski Aotearoa – Kraj Długiej Białej Chmury) – państwo wyspiarskie, położone na południowo-zachodnim Pacyfiku i składające się z dwóch głównych wysp (Północnej i Południowej) oraz szeregu mniejszych wysp, w tym Wyspy Stewart i Wysp Chatham. Archipelag Nowej Zelandii jest najdalej na południe wysuniętą częścią Oceanii, na południowy wschód od Australii. Tradycyjna maoryska nazwa państwa, Aotearoa, jest najczęściej tłumaczona jako Kraj długich białych chmur. W skład Nowej Zelandii (a dokładnie w skład Commonwealth realm Nowej Zelandii, czyli są to terytoria stowarzyszone lub zależne Nowej Zelandii, ale wchodzące wraz z nią w skład wspólnej domeny królewskiej tudzież królestwa stowarzyszeniowego, połączonego unią personalną ze Zjednoczonych Królestwem i innymi Commonwealth realms) wchodzą również Wyspy Cooka i Niue, które są samorządne, oraz Tokelau i Dependencja Rossa.
Położenie
Punktem skrajnie północnym jest Przylądek Północny na Wyspie Północnej - 34°25` szer. pd.; najdalej na południe wysunięty jest South West Cape na Wyspie Stewart - 47°20` szer. pd. Najdalej na zachód leży Przylądek Zachodni na Wyspie Południowej - 166°26` dł. wsch., a najdalej na wschód - Przylądek Wschodni na Wyspie Północnej - 178°35` dł. wsch. Rozciągłość Nowej Zelandii z północy na południe wynosi około 1500 km, a ze wschodu na zachód - około 200 km. Od sąsiednich kontynentów i wysp dzielą ją znaczne odległości.
Odległości od Nowej Zelandii:
- Australia – 2000 km,
- Antarktyda – 2400 km,
- Fidżi – 2131 km,
- Tahiti – 4348 km,
- San Francisco – 10940 km,
- Valparaiso – 9327 km,
- Panama – 12100 km
Historia
Do ok. 1000 r. Nowa Zelandia była bezludna, aż zaczęli przypływać z wysp Oceanii i osiedlać się Maorysi. Najpierw zasiedlili Wyspę Północną a potem następne.
Europejskim odkrywcą wysp był holenderski podróżnik Abel Tasman w 1642, który przy próbie wysadzenia załogi na zachodnim wybrzeżu został zaatakowany przez tubylców, co skończyło się śmiercią czterech ludzi. Po tym wydarzeniu odpłynął. Kolonizacja zaczęła się po 127 latach, kiedy w 1769 została ponownie odkryta przez brytyjskiego podróżnika i odkrywcę Jamesa Cooka. Pierwsze kilkadziesiąt lat to czas konfliktów między Maorysami a brytyjskimi kolonizatorami. Dopiero 6 lutego 1840 podpisano porozumienie pomiędzy 500 przywódcami maoryskich plemion a reprezentacją brytyjskiej korony. Był to "Traktat Waitangi", uważany przez historyków za dokument tworzący Nową Zelandię. Na pamiątkę tamtego wydarzenia co roku 6 lutego obchodzi się święto narodowe "Waitangi Day". Jednak podpisanie porozumienia nie zakończyło sporów między Maorysami a Europejczykami i dochodziło do wielu zbrojnych potyczek. Potyczki te w II połowie XIX wieku przekształciły się w dwie krwawe wojny przegrane przez Maorysów.
Od 1856 Nowa Zelandia miała własny rząd w ramach brytyjskiej kolonii. W 1907 uzyskała status dominium, a od 1947 stała się w pełni niepodległym państwem.
Inne hasła zawierające informacje o "Nowa Zelandia":
II wiek
...
Brescia
...
Xiamen
Xiamen Miasta partnerskie
Cardiff
,
Walia
Sasebo
,
Japonia
Cebu
,
Filipiny
Baltimore
,
USA
Wellington
,
Nowa Zelandia
Penang
,
Malezja
Sarasota
,
USA
Harbin
,
ChRL
Słupsk
,
Polska
...
Linz
...
1972
...
Parafia mariawicka w Kownie
...
Zamek w Kownie
...
1884
...
Nowa Polityka Ekonomiczna
...
Nowa Anglia
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Nowa Zelandia":
202 System wersalski. Europa po I Wojnie Światowej (plansza 10)
...
010c. Rzym (plansza 12)
...
215b Działania zbrojne w latach 1941-1945 (plansza 11)
...
|