|
|
|
Nysa Łużycka
Nysa Łużycka - (cz. Lužická Nisa, niem. Lausitzer Neisse, górnołuż. Łužiska Nysa, dolnołuż. Łužyska Nysa) – rzeka w Czechach (Kraj liberecki), Niemczech (Saksonia) i Polsce (woj. dolnośląskie i lubuskie); lewobrzeżny dopływ Odry.
Źródła w Czechach na południowo-zachodnich stokach Gór Izerskich, na granicy miejscowości Nová Ves nad Nisou i Smržovka; powstaje z połączonych rzek Nysy Biedrzychowskiej i Nysy Czarnej.
W górnym biegu Nysy Łużyckiej leży Żytawskie Zagłębie Węglowe, którego wschodnią część stanowi Turoszowskie Zagłębie Węgla Brunatnego. Następnie rzeka przepływa przez obszar Borów Dolnośląskich i tereny wschodnich Łużyc. Wpada do Odry na 542,4 km jej biegu w okolicach wsi Kosarzyn.
Długość 251,6 km, przez 197,8 km rzeka wyznacza granicę pomiędzy Polską a Niemcami od 1945 roku (uznaną oficjalnie w latach 1950, 1970 i 1991); powierzchnia zlewni 4297 km² (2196 km² w Polsce). Górny odcinek rzeki o długości 53,8 km i powierzchni zlewni 375,3 km kw. znajduje się na terenie Czech.
Inne hasła zawierające informacje o "Nysa Łużycka":
Przedgórze Sudeckie
...
Regionalizacja fizycznogeograficzna Polski
...
1965
...
Nankier
...
1946
...
Języki słowiańskie
...
Pradolina
...
Marchia
...
Gmina
...
Germanizacja
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Nysa Łużycka":
216 Koalicja antyhitlerowska. Konferencje Wielkiej Trójki (plansza 14)
...
228 Polska w okresie utrwalania się rządów komunistycznych (plansza 4)
...
Wody powierzchniowe w Polsce (plansza 18)
...
|
|
|
|
